..หนุ่มยิ้มบอกได้เลยพี่ ...ผมก็บอก..งั้นอาบตามสบายน่ะ เดี่ยว มืดๆจะอาบบ้าง...ผมก็เดินกลับบ้านที่ไม่ไกลกันนัก...สักพักก็ได้ยินเยงรถ เครื่อง..ของหนุ่มวิ่งออกไป ผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้า นุ่งผ้าขาวม้า เพื่อจะไปอาบน้ำ...เมื่อถึงท่าน้ำ..เอ๊ะ..เห็นตะกร้าสบู่ ยาสีฟัน สงสัยหนุ่มลืมไว้มั้ง..ผมก็วางอุปกรณ์ของผมลง แล้วก็ลงอาบน้ำ...ซึ่งผมไม่ได้ลงไปในคลอง แต่นั่งที่บันไดแล้วเอาขันขึ้นมาตักน้ำอาบ...ในขณะที่ผมกำลังทำความสะอาด ปืนกระบอกโตด้วยสบู่อยู่...เนื่องจากว่าโพล้เพล่..ก็เลยเอาออกมาทำตความ สะอาด ๙งผมก้ทำแบบนี้บ่อยๆ ..แต่ในขณะที่ผมกำลังขัดถูเจ้าปืนโตอยู่ซึ่งก็นึกถึงภาพ..เมื่อเย็นของน้อง เหมียวและผัวเธอ..ปืนกระบอกโต ก็ผงาดขึ้น...ซึ่งระว่างที่กำลังสาวปืนอยู่..ก็ปรากฏน้องเหมียว โผล่มาเกาะบันไดท่าน้ำแล้วร้อง..โอ...พี่วิททำอะไรน่ะ...ผมตกใจ..ก็รีบ
โดดลง น้ำ..แต่เจ้ากรรมผ้ามันหลุด แต่ตัวลงไปแช่ในคลองแล้ว..เหมียวก้หันมองยิ้มๆ อ่ะอ่ะ...ช่วยตัวเองไง..ผมตอบ..ป่าว..กะลังล้างอยู่..มาเงียบๆตกใจหมด.. แล้ว..เหมียวไปทำไรมาอาบน้ำยังไงเงียบเชียว...ระหว่างนั้ผมก็ว่ายมาเกาะที่ บันไดแต่ว่าอยู่อีกด้านหนึ่ง..เหมียวไม่ตอบ...แต่ยิ้ม..แล้วถามว่า..พี่วิ ท..จะขึ้นได้ไงเนี... อ่านทั้งเรื่อง
