แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ฯลฯ
เสียงเพลงจบลงทำให้สาวน้อยวัยสิบสี่
ที่อยู่ท่ามกลางวงล้อมยิ้มอย่างเอียงอายและ
ก้มลงดับเทียนบนขนมเค้กท่ามกลางเสียงปรบมือ
** มาอิ * ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ มากนะค่ะ
เด็กสาวเขย่งหอมแก้มผู้มีพระคุณทั้งสองอย่างรักใคร่
** แม่ * ปีนี้ลูกโตขึ้นมากแล้ว จะทำอะไรเอาแต่ใจอย่างแต่ก่อนไม่ได้แล้วนะจ๊ะมาอิ
** มาอิ * ค่ะแม่
** พ่อ * เอาละ เรามาตัดเค้กกันเถอะ ( ผู้เป็นพ่อตัดบทขึ้น )
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
มาอิ/ เข้ามาได้ค่ะ
เมย์/ ทำอะไรอนู่จ๊ะมาอิ
มาอิ/ พี่เมย์
เด็กสาวยิ้มพลางเดินไปโอบกอดพี่สาวและกลับลงมานั่งบนเตียงด้วยกันกล่องของขวัญหลายกล่องวางอยู่บนเตียง
..........
เมย์/ แกะห่อของขวัญของคุณพ่อคุณแม่รึยังจ๊ะมาอิ
มาอิ/ แกะแล้ว นี่ไง
มาอิส่งสมุดธนาคารให้พี่สาวดู พี่สาวเปิดแล้วทำตาโต
เมย์/ โอ้โฮ้... ตั้งสองแสนแน่ะ
มาอิ/ นี่แหละ วันไหนมาอิโตเข้ามหา.ลัยได้นะพี่เมย์ จะถอนเงินออกมาซื้อรถสักคันว่าแต่พี่เมย์อย่าอิจฉานะคะ
เมย์/ โถ....พี่จะอืจฉาน้องรักของพี่ได้ไงละคะ จริงไหม
มาอิ/ ก็ใช่ซิ วันเกิดพี่เมย์น่ะ พ่อซื้อรถให้ตั้งคัน เยอะกว่ามาอิอีก
เมย์/ ก็พี่อายุตั้งสิบเก้าอยู่มหา.ลัยปี3แล้วนะจ๊ะ เอ..ว่าแต่เปิดกล่องของพี่รึยังเอ่ย
มาอิ/ ยังเลยค่ะ จะแกะเดี๋ยวนี้เลยละ
มาอิรีบหยิบกล่องของขวัญสีแดงที่พี่สาวมอบให้มารีบแกะอย่างกระหายใคร่รู้โดยมีพี่สาวนั่งคอยลุ้นอยู่ข้างๆ
.......................................................
มาอิ/ แอ่น...แอ้น..โอ้โฮ้..ชุดว่ายน้ำ สวยจังเลยพี่เมย์ ยอดปรารถนาเลยละ ขอบคุณมากนะคะพี่เมย์******** มาอิหันไปจุ๊บแก้มพี่สาว**
พี่เมย์นี่รู้ใจจริงๆเลย ขอลองเลยได้ไหมคะ
เมย์/ ได้ซิจ๊ะ
มาอิลุกขึ้นดึงชุดนอนพรือออกไปทางศีรษะและทำท่าจะสวมชุดว่ายน้ำ แต่แล้วก็ชะงัก เด็กสาววัยสิบสี่เดินไปที่กระจกบานใหญ่และพิจารณาใคร่ครวญภาพที่ปรากฎ ภาพนั้นเป็นภาพเด็กสาวรูปร่างสูงราว 158 ซม. ไว้ผมยาวแค่หู รูปร่างอวบแต่ไม่อ้วน นมล้นทะลักจนบราเซียตัวจิ๋วแทบเอาไม่อยู่ ต่ำลงมาเป็นเอวคอด หน้าท้องแบนราบไร้ไข้มัน ต่ำลงมาอีกเป็นสโพกผายพองามและกระเปาะหี ตรงกลางรูปสามเหลี่ยมนั้นอวบอูมนูนโหนกดูอวบใหญ่เกินวัย ขนหมอยอ่อนๆภายในกระจายไปทั่วจนกางเกงในลายปรุเนื้อบางนั้นไม่สามารถปกปิดทั้งหมดได้
.............................................................. อ่านทั้งเรื่อง
