Σάς είχα πει τι ένιωθα κοιτώντας τα πόδια, τις δυνατές γάμπες, τα χυμώδη μπούτια και κωλομέρια της θείας μου, και πώς με είχε τσακώσει και με ρεζίλεψε μαλακίζοντάς με. Λίγες μέρες μετά, λοιπόν, στεκόμουν όρθιος, αμίλητος, μπροστά της. Μου είχε πει αυστηρά να βγάλω το σκασμό και να μην τολμήσω να φέρω αντίρρηση σε τίποτε. Αυτή αναπαυτικά στον καναπέ, τα πόδια της γυμνά, απλωμένα επάνω στο τραπέζι. Με τρέλαινε και το ήξερε.
"Θα πάμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Θα έρθεις να με βοηθήσεις, να κουβαλάς τα πράγματα. Πιάσε τις σαγιονάρες και φόρεσέ τες μου."
Έσκυψα και έκανα ό,τι μου είπε.
Γυρίζαμε από το σούπερ μάρκετ ιδρωμένοι. Καλοκαίρι, φοβερή ζέστη έξω. Κι εγώ φορτωμένος τις τσάντες με τα ψώνια - όλες τις τσάντες εννοώ· αυτή δεν κουβαλούσε τίποτε (παρά την τσάντα της), μόνο περπατούσε δυναμικά ένα βήμα μπροστά μου, η σκύλα, και δεν ήξερα πού να καρφώσω το βλέμμα μου, στα κωλομέρια της που κουνιόνταν προκλητικά και κόντευαν να σκίσουν την κολλητή της άσπρη φούστα (από μέσα φαινόταν το μαύρο κυλοτάκι της) ή στα πόδια της που πατούσαν γερά και αποφασιστικά το έδαφος;
Ό ήλιος έκαιγε αλύπητα τα πάντα, νόμιζα ότι οι πλάκες του πεζοδρομίου και η άσφαλτος κόντευαν να λιώσουν. Αλλά δεν ήξερα από τι πραγματικά καίγονταν περισσότερο· από τις καυτές ακτίνες του ήλιου ή από τα δυνατά πόδια της θείας μου, που καθώς τα πέλματά της πάταγαν γερά κι αποφασιστικά τις πλάκες τις έλιωναν κάτω τους;
Η θεία περπατούσε αγέρωχα, τα προκλητικά καπούλια της κόντευαν να σκίσουν την φούστα και τα πόδια της έλιωναν το έδαφος, ενώ τα σκούρα κόκκινα νύχια των ποδιών της έλαμπαν στον ήλιο. Εγώ, πλάι και λίγο πίσω της (ασυναίσθητα δεν τολμούσα να πάω πλάι-πλάι) της, ίδρωνα κουβαλ... อ่านทั้งเรื่อง
