Είχα μόλις τελειώσει τις σπουδές μου και δούλευα στην Θεσσαλονίκη σε μια εταιρεία . Εκείνος ήταν δυο χρόνια μεγαλύτερος μου και συνάδελφος. Δούλευε στο ίδιο με εμένα γραφείο, στον απέναντι υπολογιστή.
Ήταν νιόπαντρος και θυμάμαι την πρώτη ημέρα που τον γνώρισα στην εταιρεία. Μέχρι τότε δεν είχα πάει με άντρα, μόνο με γυναίκα και αυτό όταν ήμουν στο στρατό και για να μην "καρφωθώ" στους φίλους μου. Αλλά και τότε ακόμη δεν είχα καταλάβει για τα καλά πως μου αρέσουν οι άντρες. Και για όλα ίσως να φταίει εκείνος, ο Γιάννης. Πρωτάρης στη δουλειά στηρίχθηκα αρχικά στη δική του βοήθεια, αυτός μου εξήγησε τι θα πρέπει να κάνω και σε κάθε πρόβλημα με τον υπολογιστή αυτός ήταν εκεί για να με ξεμπλοκάρει.
Κανένα πρόβλημα στην αρχή, εκτός από το ότι τον είχα ερωτευθεί.
Αλλά δεν το μονολογούσα στον εαυτό μου. Προσπαθούσα να προχωρήσω στη σχέση μου με μια κοπέλα, παλιά μου συμφοιτήτρια, και την ενθάρρυνα να τηλεφωνεί σπίτι μου, ώστε να μην υποψιαστούν τίποτε οι γονείς μου.
Αλλά από κοντά την απέφευγα συστηματικά. Και σκεφτόμουν εκείνον.
Αν και δεν ήταν αθλητικός τύπος, είχε πολύ όμορφο σώμα. Τα μαλλιά του είχαν αρχίσει να αραιώνουν και τα χτένιζε ανάκατα για να μη φαίνεται, αλλά αυτό τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό. Αλλά αυτό στο οποίο παραδόθηκα ήταν τα λαμπερά του μάτια και ο μεγάλος του κώλος.
Ντρεπόμουν να το παραδεχθώ, αλλά από το στρατό είχα αντιληφθεί πως κάτι πάθαινα όταν κοίταζα γυμνό αντρικό κώλο, ήθελα να τον πιάσω και να τον φιλήσω, μοναχά αυτό.
Ονειρευόμουν να βάλω τη γλώσσα μου εκεί πίσω και να γλείψω με αγαλλίαση την κωλότρυπα, το υπέροχο αυτό αντρικό μουνάκι.
Αλλά όλα αυτά όνειρα και μόνο πλάκες στο ντους, όταν μου έπιαναν για πλάκα των κώλο και μου έλεγαν πόσο παρθενικό τον έχω. Ο κώλος ο γυναικείος ποτέ δε μου άρεσε, και το έκρυβα στη φίλη μου.
Μια ημέρα στη δουλειά γιορτάζαμε, το αφεντι... อ่านทั้งเรื่อง
