Ήμουν έτοιμος να κλείσω, όταν μπήκε κάποιος και μου άρχισε να μου γράφει. Είπαμε διάφορα γλυκά λόγια. Φαίνονταν άντρας που ήταν πάντα έτοιμος, καυλωμένος. Σιγά-σιγά η κουβέντα άρχισε να «ανάβει», μου έλεγε τι έκανε εκείνη την στιγμή και του έλεγα και εγώ. Πραγματικά η τρύπα μου άρχισε να διαστέλλεται από τις καυτές κουβέντες του, μέχρι που του έστειλα μερικές δικές μου φωτογραφίες εν δράσει.
Του άρεσα πολύ, αλλά λίγο μετά έμαθα ότι ήταν από μακριά (εντός Ελλάδος), βέβαια για ευνόητους λόγους δεν λέω από πού. Πάντως ήταν από εκεί που βγαίνουν πραγματικοί άντρες με τα όλα τους, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Τέλος πάντων με άναψε άσχημα. Ήθελα να τον πάρω αν ήταν δυνατόν εκείνη την στιγμή. Μου έγραφε ότι τον έπαιζε για πάρτι μου και αυτό με τρέλαινε αφάνταστα. Μου είπε ότι τελικά έχυσε (δεν ξέρω αν ήταν αλήθεια), αλλά πάντως εγώ είχα γίνει κουρέλι.
Όταν κλείσαμε το chat, έμεινα να κοιτάζω τις φωτογραφίες μου από τις περιπέτειες μου. Τελικά γρήγορα κατάλαβα ότι ήταν αδύνατον να μείνω έτσι, χωρίς κάποιος να μου μπουκώσει την τρύπα. Με τον φίλο από το chat δεν θα μπορούσε να γίνει κάποια σύντομη συνάντηση μας, αλλά υποσχέθηκε να βρεθούμε όταν θα ερχόταν στην Αθήνα. Δεν άντεχα άλλο, έκλεισα το μαγαζί και βγήκα παγάνα, έπρεπε να τον πάρω όπως-όπως και με όποιον μου καθόταν.
Περπάτησα ένα γύρω στην πλατεία που βρίσκετε κοντά μου, τίποτα το ιδιαίτερο, μόνο κάτι νεαροί του γυμνασίου απολάμβαναν τον ήλιο. Βέβαια με κάτι τέτοια μικρά ούτε κουβέντα να γίνετε. Κάθισα σε ένα από τα άδεια παγκάκια. Ήταν μεσημέρι και κανένας μεγάλος δεν φαίνονταν, μάλιστα σκέφτηκα ακόμα και κάποιος γέρος καλός θα μου ήταν, άλλωστε ποτέ δεν ξέρει κανείς τι του προκύπτει, όπως πχ με τον γέρο του «Μετρό».
Πέρασε κάπου μισή ώρα, ό... อ่านทั้งเรื่อง