Έτσι λοιπόν και χθες φόρεσα ένα μοβ κολάν κι ασορτί στρινγκ, που φρόντιζα να το δείχνω κάθε τόσο δήθεν κατά λάθος στον Δημήτρη που έτρεχε ένα βήμα πίσω μου. Ειδικά όταν σταματήσαμε και πήγαμε στο πλάι για να κάνουμε κάποιες ασκήσεις εκείνος άρχισε να με χουφτώνει, δείγμα ότι το στρινγκ μου είχε κάνει τη δουλειά του.
Όταν είπαμε να φύγουμε τον άκουσα με έκπληξη να προσκαλεί στο σπίτι για καφέ και το φίλο του το Αγησίλαος που είχαμε συναντήσει εκεί. Στην αρχή με πείραξε, αμέσως όμως σκέφτηκα ότι μπορεί να είχε κάτι άλλο στο μυαλό του και τελικά δε διαμαρτυρήθηκα καθόλου. Με το που πήγαμε σπίτι κι έφτιαξα τους καφέδες και τους έδωσα τα ποτήρια έβγαλα χωρίς δισταγμό το άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι που φορούσα κι είπα ότι πάω να κάνω μπάνιο.
Ο Αγησίλαοςς έριξε μια ματιά στο στήθος μου που καλυπτόταν από το άσπρο σουτιέν μου και γύρισε κατευθείαν το κεφάλι του απ' την άλλη μεριά. Ο Δημήτρης χαμογέλασε και το βλέμμα του έδειχνε ότι χαιρόταν που είχα καταλάβει τα σχέδιά του κι ήθελε να συνεχίσω. Έκανα κάποιες δουλειές στην κουζίνα, φροντίζοντας κάθε τόσο να σκύβω, δείχνοντας στο Αγησίλαος πότε τα βυζιά μου και πότε το στρινγκ μου που εξείχε απ' το κολάν μου. Κάθισα στα πόδια του Δημήτρη και τον φίλησα. Τύλιξε τα χέρια του γύρω απ' τη μέση μου κι ύστερα τα ανέβασε πιο ψηλά, χουφτώνοντας τα βυζιά μου. «Να πηγαίνω εγώ.» είπε ο Αγησίλαοςς. «Γιατί βιάζεσαι τόσο;» τον ρώτησα ναζιάρικα και στάθηκα όρθια δίπλα του, τρίβοντας το εξόγκωμα που είχε αρχίσει να δημιουργείται κάτω απ' τη φόρμα του. Αισθάνθηκε άβολα και κοκκίνισε, όμως εγώ χωρίς να δώσω σημασία έβαλα το... อ่านทั้งเรื่อง
