Έφυγα Τετάρτη από Θεσσαλονίκη για το χωριό μου, σχετικά αργά το βράδυ με ένα σαράβαλο αυτοκίνητο 20ετίας. Ήταν το μόνο διαθέσιμο για να κυκλοφορώ, μια και δικό μου αυτοκίνητο πήρα μετά το γάμο. Τρέξιμο πολύ τις προηγούμενες ημέρες και το βράδυ βγήκα μια βόλτα και νωρίς στο σπίτι για ύπνο.
Την Πέμπτη ήμουν στην καφετερία με κάτι φιλαράκια από το χωριό, όχι πολύ κολλητούς, μια και τότε έλειπα ήδη μια δεκαετία από το χωριό. Οι μέρες περνούσαν και δεν είχα κάνει ακόμα μπάτσελορ, μια παράδοση επίσης του γάμου. Ήμουν όμως αποφασισμένος να κάνω κάτι, αν και οι επιλογές ήταν περιορισμένες. Μου πρότειναν να πάμε σε κανένα μπουρδέλο τα παιδιά, αλλά δεν ήθελα κάτι τέτοιο, ήθελα κάτι πιο special για την περίσταση. Πάει κι η Πέμπτη... ..
Έρχεται η Παρασκευή, μια μέρα πριν το γάμο. Βράδυ στην καφετέρια πάλι, να μην κουνιέται τίποτα στο χωριό, ούτε θηλυκή γάτα... .. Ήπια 2-3 ποτά, η ώρα περνούσε και ο κόσμος μαζευόταν στο σπίτι ή πήγαινε καμιά βόλτα αλλού. Έμεινα μόνος με παρέα τον μαγαζάτορα και καθόμουν πια στο μπαρ.
Ώσπου κατά τη μία το βραδύ σκάνε μύτη 2 κοπέλες από το χωριό μου πολύ ελευθέρων ηθών, ξαδέλφες μεταξύ τους. Η μία ήταν πολύ χάλια, η άλλη όμως μουνάρα. Από μικρές γαμιόταν, είχε πάρει το μισό χωριό τουλάχιστον πίπα. Με μένα δεν έτυχε γιατί έλειπα πολλά χρόνια... Είχε μείνει έγκυος και παντρεύτηκε σε κάποια φάση, αν και όλοι ήξεραν ότι το παιδί δεν ήταν του άντρα της, ο οποίος ήταν ξένος και αγαθός και δεν την ήξερε. Μετά κάποια στιγμή βρέθηκε και με δεύτερο παιδί, ιστορία μου-αμαρτία μου...
Εγώ καθόμουν στο μπαρ, είχα πιάσει συζήτηση με τον μαγαζάτορα που ήταν ξαδερφάκι. Στο μαγαζί είχαν μείνει 2-3 <κάγκουρες< που σιγά - σιγά την έκαναν. Αυτός έπαιζε μουσ... อ่านทั้งเรื่อง
