Στην άλλη άκρη της γραμμής ακούστηκε μια ιδιαίτερα αισθησιακή φωνή που μου προκάλεσε την περιέργεια. Χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις, αφού κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά, εξέφρασα την επιθυμία μου να γνωρίσω την αφέντρα που μαζί με την φίλη της θα μου πρόσφεραν ξεχωριστές στιγμές όπως θα αποδεικνυόταν στην συνέχεια.
Έτσι κανονίσαμε ένα ραντεβού για το επόμενο κιόλας βράδυ σε μια πολυσύχναστη πλατεία της πόλης. Θέλησα να ρωτήσω πως θα την αναγνωρίσω, αλλά πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου είπε ότι θα με αναγνώριζε εκείνη αρκεί να έχω περασμένο στο λαιμό μου ένα χοντρό δερμάτινο κολάρο με καρφιά όμοιο με αυτό που φοράνε τα σκυλιά.
Προσπάθησα να διαμαρτυρηθώ ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο αλλά η αφέντρα έκλεισε το τηλέφωνο απότομα λέγοντας πως αν ήθελα να την συναντήσω θα έπρεπε να κάνω ότι με διατάξει. Είχα μείνει με το ακουστικό στο χέρι για αρκετή ώρα σκεφτόμενος αυτά που μου είπε. Αν και δεν είχα αποφασίσει αν θα πήγαινα ή όχι στο ραντεβού την επόμενη μέρα το πρωί πήγα και αγόρασα ένα δερμάτινο κολάρο όπως ακριβώς μου είχε πει. Πλησίαζε η ώρα του ραντεβού και εγώ έκανα αμήχανος βόλτες μέσα στο σπίτι συλλογιζόμενος αν πραγματικά ήθελα κάτι τέτοιο. Αφού ταλαντεύτηκα ανάμεσα στην λογική και στην καύλα μου ντύθηκα βιαστικά φόρεσα στον λαιμό μου το κολάρο και πήρα τον δρόμο για το προκαθορισμένο ραντεβού κάτω από τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών.
Δεν ήταν μάλιστα λίγοι αυτοί που γελούσαν μαζί μου. Είχα φτάσει στο σημείο της συνάντησης και μάλιστα νωρίτερα. Μετά από αρκετή ώρα καθυστέρησης και ενώ άρχισα να πιστεύω ότι ήταν μια καλοστημένη φάρσα είδα να πλησιάζει προς το μέρος μου... อ่านทั้งเรื่อง
