Η πρώτη ιστορία που έγραψε είναι η εξής ΄
Ο Μπάτσος και ο αλβανός14/2/1997
Μόλις μπήκα στο διαμέρισμά του, ο Αφέντης με διέταξε να πάω αμέσως να ετοιμαστώ. Σήμερα ο Αφέντης θα έπαιζε τον ΄ρόλο του μπάτσου που έπιασε έναν αλβανό λαθρομετανάστη.
Εγώ πήγα αμέσως στο μπάνιο που από δω και πέρα θα έπαιζε τον ρόλο της φυλακής.
Έβγαλα τα ρούχα μου και φόρεσα δύο άθλια εσώρουχα που κουβαλούσα από το σπίτι μου . Ένα άσπρο φανελάκι βρώμικο, κι ένα σώβρακο παλιομοδίτικο σαν και αυτά που φορούν στην Αλβανία.Ήμουν ξυπόλητος και καθισμένος στο υγρό πάτωμα περίμενα τον μπάτσο.
Ο μπάτσος μπαίνει μέσα στο κελί. Εγω σηκώνομαι όρθιος. Γελάει σαδιστικά και απότομα με διατάζει.
- Γδύσου
Εγώ υποτακτικά βγάζω τα άθλια εσώρουχα και προσπαθώ να κρύψω τα αχαμνά μου. Με έδεσε πισθάγκωνα.
- Γονάτισε, βρομιάρη, μου’Πε.
¶ρχισε να κάνει γύρους, γύρω μου , με άρπαξε από τα μαλλιά και με έβρισε χυδαία.
- Φοβάσαι; με ρωτάει. Είσαι εντελώς απροστάτευτος. Οι άλλοι μπάτσοι έχουν φύγει. Σίγουρα δεν έχεις ξαναπάθει τέτοιο πράγμα. Είμαι Αφέντης και κύριος σου και θα σε κάνω ότι θέλω. Κατάλαβες , βρωμοαλβανέ;
- Μάλιστα
- Μάλιστα , τι;
- Μάλιστα αφέντη
Από κει και περα δεν έβγαλα άχνα.
- Πούστη πουτάνα, Ξεσκισμένε, Φώναζε ο μπάτσος
Ξαφνικά του έρχεται μια ιδέα. Γονατίζει μπροστά μου, βγάζει το παπόρι του και κοιτάζοντας τα ξετρελαμένα από το φόβο μάτια μου, αρχίζει να κατουράει στα μούτρα μου. Κανείς ασφαλώς δεν μου είχε φερθεί με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορούσα να αντιδράσω. Ήμουν δεμένος και δεν μπορούσα να σηκώσω τα χέρι μου για να προστατευτώ. Ο μπάτσος με ξαναπιάνει... อ่านทั้งเรื่อง
