Μέχρι πριν λίγο καιρό ένιωθα πολύ περήφανος για τη γυναίκα που παντρεύτηκα. Ήταν καλή και πολύ φιλότιμη νοικοκυρά και φιλόξενη και εκτός από αυτά ήταν και όμορφη.
Είχε ωραίο πρόσωπο και πολύ ωραίο σώμα, έτσι και εγώ αυτά τα 4 χρόνια γάμου την είχα γαμήσει άπειρες φορές και της είχα μάθει αρκετά πράγματα για το σεξ. Επίσης μέσα στο σπίτι την παρότρυνα να ντύνεται σέξι για να με καυλώνει και αυτή με άκουγε και περνούσαμε τέλεια. Γενικά η γυναίκα μου ήταν άνθρωπος που δεν μπορούσε να πει εύκολα όχι.
Λοιπόν όλα ήταν μια χαρά ώσπου ήρθε και χτύπησε την πόρτα μας ένας μικρόσωμος αράπης. Όταν λέω μικρόσωμος εννοώ σχεδόν νάνος και μας ζητούσε βοήθεια. Ρούχα, χρήματα κλπ.
Εγώ ήθελα να του δώσουμε λίγα χρήματα και να φύγει, όμως η γυναίκα μου συγκινήθηκε και τον λυπήθηκε πολύ και έτσι είπε να τον βάλουμε στο σπίτι μας να του δώσουμε φαγητό και κάτι παλιά ρούχα και έτσι έγινε. Μάλιστα η γυναίκα μου του έδωσε περίπου τη μισή κατσαρόλα με το φαγητό μας να πάρει μαζί του. Εκείνος μας ευχαρίστησε και έφυγε.
Για να πω την αλήθεια, εμένα δεν μου άρεσε η φάτσα του. Μου φαινόταν ψιλό απατεώνας. Πίστευα ότι έκανε ψέματα τον άρρωστο και γενικά ότι τα έκανε όλα για να τον λυπάται ο κόσμος.
Περίπου μια βδομάδα μετά το συμβάν (που ήρθε και ζητιάνευε), γύρισα νωρίτερα από το σχολείο γιατί είχαμε πάει τα πιτσιρίκια εκδρομή. Βλέπετε είμαι καθηγητής σε ένα γυμνάσιο. Ξεκλείδωσα και μπήκα από την πόρτα του υπογείου για να πάρω και κάτι που ήθελα από εκεί. Στη συνέχεια ανέβηκα την εσωτερική σκάλα του σπιτιού που οδηγούσε στο χολ. Πριν ανοίξω την πόρτα για να μπω στο σπίτι και όσο ήμουν ακόμα στο υπόγειο άκουσα μια αντρική φωνή και αμέσως ταράχτηκα.
Άνοιξα αθόρυβα την πόρτα και βρέθηκα στο χολ χωρίς να με ακούσουν. Τότε άκουσα ομιλίες κοντά στο σαλόνι. Πλησίασα στα κρυφά και είδα τη γυναίκα μου να δίνει στον αράπη ζητιάνο κάτι κουβέρτες και εκείνος της είπε…
• Σ ευχαριστώ πολύ. Είσαι μεγάλη... อ่านทั้งเรื่อง
