ขณะกำลังนั่งใส่รองเท้านักเรียนอยู่หน้าบ้าน หญิงสาวในชุดนักศึกษาก็เดินเฉียดผมไป กลิ่นน้ำหอมโชยผ่านกระตุ้นอารมณ์แก่เพศผู้อย่างผมโดยพลัน เสื้อตัวเล็กรัดนมขนาดไม่ต่ำกว่า 35 แทบปลิ้นกระดุมแทบหลุดออกมา กระโปรงสั้นผ้ามันยาวไม่ถึงครึ่งหน้าขาแถมผ่าข้างขึ้นไปอีก ก้นกลมกลึงถูกรัดด้วยกระโปรงตัวจิ๋วแต่แปลกที่ไม่ยักเห็นรอยขอบชั้นใน นี่ถ้าพี่พิมไม่ได้ขับรถไปเรียนสงสัยโดนข่มขืนแหง ๆ ในหัวผมยังนึกภาพวันที่เธอแสดงอาการเร่าร้อน ถอกหนังควยพ่อเพื่อรอน้ำรักจนกระฉูดใส่หน้าเอามือปาดดูดกินจนไม่เหลือ มันช่างผิดกับกิริยาในตอนนี้ ที่นิ่งเงียบต่อหน้าผู้อื่นเหมือนเป็นคนละคน ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากลองสัมผัสรสสวาทของเธอซักครั้ง ผมตัดสินใจถอดรองเท้าออกไม่ไปเรียน ถึงวันนี้จะเป็นวันคัดเลือกตัวจริงนักกีฬาว่ายน้ำโรงเรียนก็ตาม เพราะจำได้ว่าวันนี้พี่พิมมีเรียนแค่ช่วงเช้า ผมกลับเข้าบ้านเปลี่ยนกลับมาอยู่ในชุดฟอร์มปกติของผม คือกางเกงบาสตัวเดียว เสื้อกับกางเกงในไม่ใส่ นั่งจิบเบียร์เย็น ๆ ตั้งแต่เช้ารอด้วยใจระทึก พลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูรูปความร่านของพี่สาว ประมาณเที่ยงเสียงเครื่อง BMW ซีรีส 7 แล่นก็เข้ามาจอด พี่พิมคนสวยก้าวเข้าบ้านตรงไปที่ตู้เย็นหยิบชามสลัดผักที่เธอชอบแล้วเดินออกไปนั่งบนศาลาที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ผมถือกระป๋องเบียร์ตามไปติด ๆ ถึงเป็นเวลาเที่ยงแต่มีต้นไม้ใหญ่ภายใต้ศาลานี้จึงเย็นสบาย ผมยาวใบหน้านวล ริมฝีปากอิ่มเงาด้วยลิปมัน ผมมองเธอเพลิน ๆ อยู่ซักพัก
"มองหน้าชั้นทำไมนายกล้า ทำไมไม่ไปโรงเรียน แล้วกินเบียร์แต่วันเลยนะ"
"โหพี่พิม ถามเป็นชุดเลย ผมกำลังมองว่าทำไมผิวพี่พิมถึงนวลเนียนเปล่งปลั่ง หน้าอกถึงอวบใหญ่ขนาดนี้"
"นายอย่ามาทำทะลึ่ง"
"จริง ๆ นะพี่ เกี่ยวกับว่าได้กินน้ำรักของผู้ชายรึเปล่า" พี่พิมหน้าเสีย
"น้ำรักอะไรของนาย" พูดไม่ทันขาดคำ เธอก็ต้องหน้าซีดเมื่อผมยื่นโทรศัพท์มือถือที่มีรูปเธอซึ่งกำลังถอกควยพ่อ น้ำเงี่ยนพุ่งเป็นสายกระทบใบหน้าสวย ๆ ของเธอ
"นายไปเอามาจากไหน" เธอยังคงควบคุมท่าทางและน้ำเสียงได้ดีถึงแม้หน้าจะถอดสีไปแล้ว
"อันนี้มันเรื่องของผม แต่รับรองได้ ผมไม่บอกแม่นกหรอก เพราะเราเป็นพี่น้องกัน แต่ถ้ารูปนี้ลงในอินเตอร์เนตมันคงเป็นภาพที่ทุกคนร้องขอว่ามีอีกไม๊แน่นอน เอ่อ... ไม่ต้องห่วงนะครับผมจะทำแถบดำ ๆ คาดตาให้"
"นายตามชั้นขึ้นมาบนห้อง" พี่พิมลุกทิ้งชามสลัดเดินเข้าบ้านไป ส่วนผมยิ้มอ... อ่านทั้งเรื่อง
