…………………………………………………………………………………………………..
18.00น. 7 มกราคม 2548 ที่คลีนิคหมออายุรกรรม
“บอลเป็นยังไงบ้าง หมอเขาว่ายังไง?”
“……ไม่เป็นอะไรมากหรอก หมอบอกบอลว่าความดันต่ำเพราะพักผ่อนไม่ค่อยเพียงพอ……….”
“งั้นกลับบ้านไปนอนเถอะ……… แล้วพรุ่งนี้จะหยุดเรียนด้วยใช่ไหม” กุนถามขณะช่วยพยุงผมเดินไปตรงที่จ่ายยา ………
“อือ บอลว่าหยุดเรียนสัก 1 วันก้อคงดี…..” ยืนรอสักพักเจ้าหน้าที่จึงจ่ายยามาให้
“…….พักผ่อนให้มากๆและทานยาตามเวลาที่หมอระบุไว้นะคะ…..ทั้งหมด 200 บาทค่ะ”
“ครับ…….”
หัวค่ำวันนั้น ผมนั่งรถกลับบ้านโดยกุนเป็นคนขับ หลังจากไปหาหมอที่คลีนิค เพราะตอนบ่ายขณะเรียนผมรู้สึกหน้ามืดอ่อนเพลีย แถมครั้นเนื้อครั้นตัวอย่างกับจะเป็นไข้ ต้องขอลากลับบ้านก่อน พอกุนเธอรู้เรื่องเข้าจึงเป็นห่วง..รีบพาผมไปหาหมอ……………….แถมพอกลับถึงบ้านก้อยังกำชับให้ผมนอนพักมากๆ อีก………….เฮ้อ…………..
ทั้งที่เพิ่งได้หยุดเรียนช่วงวันปีใหม่มาแท้ๆ พอเปิดเรียนก้อไปเรียนได้แค่ 3 วันเท่านั้นได้เรื่องเลย…….คนอื่นในบ้านอาจนึกว่าเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงเลยทำให้ไม่สบายแต่ตัวผมคิดว่าไม่ใช่แน่……….มันต้องเป็นเพราะการทำกิจกรรมเซ็กส์วิบากสวิงกิ้งหญิง 1 ชาย2 ร่วมกับไอ้เชน…. ลิ้มลองสาวไซด์ไลน์(?)กับบุศยาสาวน้อยเอกบริหาร……กับเมียสาว 2 คนศกุนตลาและสาวิตรี….แล้วที่หนักสุดก้อกับหญิงสาว 2 แม่ลูกสุดสวยนั่นคือวรรณลักษณ์หรืออ้อยน้องสาวผมและศรีวิกาหรือก้อคือป้าศรี …….เพราะการเย็ดกันแบบมาราธอนข้ามปีชัวร์ๆ เลยทําให้ผมหมดเรี่ยวแรงหน้ามืดจนถึงกับต้องพึ่งพาหมอในครั้งนี้…….ไม่ต้องอะไรมาก…ขนาดก่อนที่พ่อ น้ากวาง กุนและสาจะกลับมาบ้านหลังจากไปเยี่ยมปู่กับย่า ผมยังจ่อแท่งสวรรค์สอดใส่ร่องเสียวป้าศรีและอ้อย 2 แม่ลูกสุดสวาท..สลับเย็ดรูหีแม่กับลูก…ผลัดกันขย่มให้สบายอารมณ์เปลี่ยว ส่งเสียงร้องครางกระเส่าดังลั่นกัน 3 คนในบ้านอันโอ่โถงอยู่เลย พอจบยกล่าสุด ผมเดินวิญญาณแทบหลุดออกร่างออกจากห้องน้ำ พวกเขากลับมาถึงบ้านกันพอดี นับว่าผมรอดตัวไปอย่างหวุดหวิดเลยละวันนั้น……
………………………………………………………………………………………………….
8 มกราคม 2548
วันรุ่งขึ้นผมนอนตื่นสายไปสักนิดเพราะนอนเพลินไปหน่อย มารู้สึกตัวตอนมีคนนั่งอยู่บนเตียงข้างๆกำลังเอาผ้ามาเช็ดไปตามแขนและขาผม ลืมตาขึ้นดูตอนแรกมองไม่ชัดนึกว่าป้าศรี จึงเผลอเรียกออกมา…….แต่……..
“อ้าว…. น้ากวางเองหรือครับ………….”
“………..แล้วบอลคิดว่าเป็น... อ่านทั้งเรื่อง
