สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้านี่มันทำให้ผมหวาดกลัวจนถึงที่สุด จนแทบจะต้องวิ่งหนีไปให้ไกลๆเลยละ?
แต่ผมไม่กล้าทำอย่างนั้นน่ะสิ….จึงค่อยๆย่องไปทางด้านหลังของสากะว่าจะเลี่ยงเดินขึ้นบันไดไปซะ……ผมเดินผ่านสาไปไม่เท่าไหร่……เอาละ….รอดตัวแล้ว…..แต่ว่า….
“จะไปไหน!!!….มานั่งนี่…….” เสียงของสาดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยจนผมตกใจสะดุ้งเฮือก…….
ผมหันมอง……..สานั่งหันหลังให้แต่ชี้นิ้วสั่งให้ผมไปนั่งใกล้ๆเธอ…กุนนั่งตรงข้ามมองหน้าผม
ด้วยสีหน้าเรียบเฉย….ไม่รู้เธอคิดอะไรอยู่ในใจ………
ผมทำตาเลิ่กลั่ก…มองคนนั้นทีคนนี้ที ….อูยย..สถานการณ์แบบนี้…ท่าทางแม่ไม่ยอมเพื่อนง่ายๆแน่ ….ผมไม่กล้าขัดขืนจึงต้องเดินมานั่งตามที่สาบอกแต่โดยดี
สายังถือมีดไว้ก่อนพยักหน้าให้พี่สาวของเธอ…..กุนลุกจากเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเดินมานั่งขนาบข้างกับผมด้วยสีหน้าที่ยังเป็นปกติเหลือเกินแล้วถามว่า
“กลัวไอ้นี่หรือเปล่า…….” กุนชูมีดในมือให้ผมเห็น…. ถามได้…..โธ่…….ผมถึงกับตาเหลือก…เหงื่อเริ่มซึมไหลออกตามผิวหนังแทนคำตอบ….มันไม่รู้ว่าเป็นเพราะเบียร์ที่ดื่มไปหรือว่าได้เห็นสิ่งที่มันจะทำให้เกิดบาดแผลถึงขั้นเลือดตกยางออก อวัยวะส่วนไหนมันก้อจะขาดวิ่นเอาง่ายๆ…………ฮือออ……………………………….
ฝ่ายสาเอาแขนโอบคอแนบใบหน้ามาใกล้ผมก่อนถามว่า
“ไปทำอะไรมาหรือ……กลิ่นเหล้าเบียร์งี้คลุ้งเชียว……”
“…บอกมาตามตรง …กุนไม่ชอบคนโกหก…..” กุนพูดพร้อมถือมีดในมือ….เอาส่วนสันมีดมาลับกับฝ่ามือตัวเองไปมา2-3ครั้ง…………….
ผมงี้แทบจะร้องให้……หัวใจแทบลงไปกองที่หัวแม่เท้า…….ค่อยๆตอบเสียงที่ชักสั่นๆ
“ปะ…ไปดื่มเบียร์กับเชนมาจ๊ะ……”
“….จริงเหรอ??…”
“จริงจริ๊ง…..ไม่เชื่อโทรไปถามมันได้……..” กุนนิ่งไปชั่วครู่….
“….ไม่ต้อง…ไม่มีธุระอะไรต้องโทรไป…อีกอย่างถ้าจะเตี๊ยมกันไว้ก่อน..คงไม่แปลกหรอกนะ”
กุนนั่งกอดอกมองจับจ้องขณะที่สายื่นจมูกสูดดมไปตามเสื้อผม ก่อนเงยหน้าขึ้นทำตาดุ…….
“มีกลิ่นน้ำหอม….ของใคร??…บอกมานะ…..”
“เอ้อ….ก้อของบอลเองไง…น้ำหอมนี่…สาซื้อให้บอลไงละจ๊ะ”ผมรีบตอบอย่างหวาดหวั่นทั้งที่ผมไม่น่าจะทำอะไรผิด….ไปดื่มเบียร์กับไอ้เชนตลอดไม่เคยที่จะไปถูกเนื้อต้องตัวสาวคนไหนแน่
เพราะออกจากหอมันได้ผมรีบขี่รถตรงกลับมาบ้านเลย……สาพูดต่อไป
“หึ…..รู้แล้ว…..ช่างเถอะ…สาพูดไปงั้นเอง..แต่ว่า..ที่บอลไปค้างบ้านเพื่อนน่ะ….บ้านตัวเองไม่มีนอนหรือไง??”
“คือว่า……..”
“หรือว่าบอลจะกลัวถูกเชือด…..ด... อ่านทั้งเรื่อง
