ทางด้านแป้งนั้นว่ายน้ำเล่นไปสักพักเห็นเป้กับครูธัญญรัตน์หายไปนาน
รู้สึกเหงาจึงคิดจะแกล้งลุงเหมือนที่ตอนนี้นั่งเฝ้าของอยู่ด้านบน
ทั้งที่นุ่งผ้าขาวม้าแล้วแต่ไม่ยอมลงมาเล่นน้ำ แป้งจึงแกล้งร้อง
“ช่วยด้วย..หนูเป็นตะคริว”
แล้วเธอก็แกล้งดำน้ำลงไป แล้วโผล่ขึ้นมาชูมือขอความช่วยเหลือ
ลุงเหมือนได้ยิน และเห็นภาพเด็กสาวกำลังเป็นตะคริว
ก็ รีบโจนลงน้ำ ว่ายไปหาเธออย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงก็ตวัดร่างเธอให้กอดคอเหมือนขี่หลังแกไว้
“เอ้าหนูขี่หลังลุง เดี่ยวพาขึ้นไปก่อนค่อยคลายตะคริว”
แกพูดพลางก็ออกว่ายน้ำจะเข้าฝั่ง โดยมีแป้งกอดคอแกไว้
ขาของแป้งแกล้งเขี่ยผ้าขาวม้าของแกหลุดออกจากร่าง
แล้วก็เอาขาโอบรอบตัวลุงเหมือนไว้ ลุงเหมือนตกใจที่ผ้าหลุดลอยไปในน้ำ
จะเก็บก็ไม่ได้ แต่ยังไม่ทันคิดจะทำอย่างไรดี
เท้าทั้งสองของเด็กสาวที่รัดรอบเอวแก ก็โดนเอาท่อนควยที่อ่อนห้อยตัวอยู่กลางหว่างขา
“เฮ้ย คนเป็นตะคริวขาทำไมไม่เกร็งวะ”
แกคิดในใจ แล้วก็เริ่มเข้าใจเมื่อเท้าของเด็กสาวเริ่มขยุกขยิกกับท่อนควยที่อ่อนตัวของแก
ในขณะที่ร่างก็แนบชิดกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าของแกสัมผัสรู้ได้ถึงเต้านมแข็งเป็นไตที่เบียดอยู่กับแผ่นหลัง
ลุงเหมือนจึงรีบว่ายน้ำตีวงออกไปที่โขดหินริมลำธารอีกด้านที่อยู่ไม่ไกลนักแทนที่จะว่ายเข้าหาฝั่ง
แกตะกายขึ้นไปบนโขดหินดึงร่างเด็กสาวพาไปนอนที่เชิงลาดของโขดหินด้านที่ลับตาคน
แป้งแกล้งนอนปวดขา ลุงเหมือนรู้ทันแต่แกล้งทำเป็นตกใจ
“ตะคริวยังไม่หายเหรอครับ มาลุงนวดให้”
แกจับขาเด็กสาวให้เหยียดตรงดันหัวแม่เท้าเพื่อคลายตะคริวตามหลักที่ถูกต้อง
“อูย ค่อยยังชั่วแล้วค่ะลุง” เธอผงกศีรษะขึ้นบอกลุงเหมือน
“ว้าย..ตายแล้ว..”
เธอร้องทำตาโพลง เพราะภาพตรงหน้าลุงเหมือนนั่งยอง ๆ นวดขาเธอ
แต่ร่างกายแกเปลือยเปล่า ผ้าขาวม้าหลุดลอยน้ำไปไหนแล้วก็ไม่รู้
ควยใหญ่ยาวห้อยหัวลงเคลียกับพวงกระโปกที่ห้อยยานที่หนอกควยรกรุงรังไปด้วยขนหมอยหยิกหยอยสี่ดำมืด
ลุงเหมือนตกใจที่เด็กสาวร้องตะปบมือกุมท่อนควยไว้ในมือทั้งสอง ซึ่งก็กำได้ไม่มิด
เด็กสาวหัวร่อคิกที่เห็นท่าทางของลุงเหมือน
“โอยตายแล้วผ้าขาวม้าลุงหลุดไปไหนแล้วก็ไม่รู้ หนูรอที่นี่นะเดี๋ยวลุงจะว่ายไปเอากางเกงที่ฝั่งขะโน้น”
“อย่าเพิ่งก็ได้ค่ะ ลุงท่าทางยังเหนื่อยอยู่เลย หนูไม่ถือหรอกถ้าไม่ได้ลุงหนูคงจมน้ำตายไปแล้ว”
“แล้วจะให้ลุงอยู่ยังไงล่ะนี่”
แกพูดพลางก็พยายามขยุ้มมือใ... อ่านทั้งเรื่อง
