ทั้งวันนั้นมีความสุขมาก หลังจากนั้นพอเพื่อนเรามาก็ชวนมาเล่นอย่างนี้อีกทุกครั้งเลย
ตอนที่ 2
“ตุ้บๆ...” เสียงฝีเท้าของท้องฟ้า หรือที่เรียกๆกันว่า ฟ้า วิ่งตามเพื่อนสาวนามว่าปิ๊งที่กำลังวิ่งหนีไปด้วยความงอน พร้อมทั้งร้องไห้ยกใหญ่ จากชั้นล่างของบ้านปิ๊งเพื่อขึ้นไปยังห้องนอนของเธอ ฟ้าวิ่งตามพร้อมทั้งเรียกชื่อเพื่อนรั้งเธอไว้ แต่เธอก็ไม่ฟังเอาเสียเลยได้แต่วิ่งอย่างเดียว...
“ปังๆๆๆ” เสียงของฟ้าที่เคาะประตูห้องเรียกเพื่อนสาวให้เปิดประตู
“ปิ๊งเป็น อะไรอ่ะ โกรธไรเราหรอ เราทำอะไรผิด?” ฟ้าตะโกนถามด้วยความสงสัย
“...” ไม่มีเสียงพูดตอบรับใดๆออกมา ฟ้าได้ยินเพียงแค่เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นเท่านั้นที่เล็ดลอดออกมา
“ปิ๊ง เราขอโทษ เปิดประตูให้เรานะ”
“ถ้าไม่รู้ว่าทำอะไรให้ปิ๊งโกรธ แล้วจะมาขอโทษทำไม” ปิ๊งเริ่มถกเถียง
“ปิ๊งก็บอกมาสิ...เปิดประตูนะ ค่อยคุยกัน” ฟ้าพยายามไกล่เกลี่ย
คลิ๊ก...!
เสียงลูกบิดประตูที่ถูกล็อกอยู่คลายออกมา ฟ้ารีบบิดลูกบิดทันที และพยายามแทรกตัวเข้าไป
“ปิ๊ง เป็นอะไร” ฟ้าถามด้วยความห่วงใย
“...” ปิ๊งไม่ตอบ แต่เดินร้องไห้แล้วไปนั่งอยู่ที่ปลายเตียง ฟ้าไปนั่งข้างๆทันที
“เป็นอะไร” ฟ้าถามแต่ไม่มองหน้าเธอหันหน้ามองออกไปทางหน้าต่างแทน
“ไม่มีอะไรหรอก” ปิ๊งสะอึกสะอื้นตอบ
“...” ฟ้าไม่พูดอะไร และยังคงมองหน้าต่างอยู่เช่นเคย
“...” ทั้งคู่ไม่พูดกันอยู่นาน จนโทรศัพท์ของฟ้าดังขึ้น
ฟ้าเป็นผู้หญิงที่หน้าตาน่ารัก ผิวขาวผ่องรูปร่างสมส่วน สูงโปร่ง เธอมักจะแต่งตัวได้ทันสมัยตามบ้านเมืองเสมอ นับว่าเรื่องแฟชั่นเธอไม่เค... อ่านทั้งเรื่อง
