………………………………………………………………………………………………………
ในยามเที่ยงของวันหนึ่ง…รถเก๋งบีเอ็มคันงามขับผ่านประตูบ้านเลี้ยวเข้ามาจอดในคฤหาสน์
“รามาวดี”
“อ้าว!!…ทิพย์…วันนี้มีอะไรหรอจ๊ะ?…มาหาถึงบ้านเชียว…เข้ามาก่อนๆ…”
มณฑาคุณแม่ของเรย์เจ้าของบ้านวัย 38 พับหน้านิตยสารแฟชั่นที่อ่านค้างเดินออกมาต้อนรับเพื่อนสาวคนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัย…ทั้ง 2 คนจะไปมาหาสู่กันเสมอเช่นเดียวกับดาวและเรย์แถมมี
ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาตั้งแต่ต่างฝ่ายยังไม่แต่งงานคือเคยเป็นคู่ขาเลสเปี้ยนนั่นเอง…มณฑาประกอบอาชีพส่วนตัวคือเปิดร้านขายหนังสือแต่วันนี้ให้ลูกจ้างดูแลแทน…ส่วนศราทิพย์เป็นหัวหน้าแผนกใน
บริษัทเงินทุนแห่งหนึ่ง…มณฑาหยิบของว่างและน้ำส้มคั้นมารับรองเพื่อนและถามถึงลูกสาว…
“ลูกเรย์ไปบ้านทิพย์ไม่ใช่หรือ??…เจอกันหรือเปล่าจ๊ะ”
“…ไม่ได้เจอหนูเรย์หรอก…ฉันไม่ได้แวะเข้าบ้าน…ออกจากบริษัทก็ตรงมานี่เลย…ชิ่งผู้จัดการฝ่ายมาด้วย”
“คุณทศพลพ่อม่ายจอมตื๊อนั่นน่ะหรือ?…เขาตามจีบเธอมาตั้งนานนม…เมื่อไหร่จะใจอ่อนซะที”
“ไม่มีทางแล้วละ…ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะพิจารณาแต่ตอนนี้ไม่…มณล่ะสนใจมั้ย?…บอกได้นะ”
“อือ…ฉันไม่ใช่แบบที่เขาชอบหรอก…สเปคเขาต้องสาวสวยคล่องแคล่วปราดเปรียวทำงานเก่งอย่างเธอต่างหาก”
แต่มณฑาสงสัยในใจ… “ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะพิจารณาแต่ตอนนี้ไม่”…ทิพย์หมายความว่ายังไง?แต่ก็ไม่ได้ถามกลับไป…ศราทิพย์ดื่มน้ำส้มและบอกว่า
“ตาคนนั้นจะชวนไปกินข้าวกลางวัน…ทิพย์แกล้งบอกว่าวันนี้มีธุระสำคัญจะขอลางานตอนบ่ายด้วยแล้วรีบหนีออกมานี่แหละ…”
“ธุระสำคัญของเธอก็คือมาหาฉัน…แหม…ปลื้มใจจัง…แล้ว…ทานมื้อกลางวันมายัง??…ถ้ายังเดี๋ยวมณทำอะไรให้…”
“ไม่ต้องๆ…ฉันเรียบร้อยแล้ว…”
มณฑาลงนั่งอีกครั้งและพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับลูก…กับงานและทั่วๆไป…จากนั้นมณฑาวกกลับมาคุยเรื่องของทศพลกับศราทิพย์อีก
“เขาก็เป็นคนดีนี่นะเท่าที่เธอเคยเล่า…ถึงจะมีลูกติดแต่คงไม่เป็นปัญหาสำหรับดาวและโจหรอก”
“…ทิพย์ไม่อยากเสี่ยง…และไม่อยากให้คนนอกมารับรู้ความสัมพันธ์ของพวกเราด้วย”
“เอ๋…มณไปเกี่ยวอะไรด้วยละนี่?…”
“หมายถึงลูกๆน่ะ…เอาเถอะๆ…ไว้ถึงเวลาจะบอก…วันนี้ทิพย์คิดถึงเพื่อนรักก็มาหา…เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2 มาหลายวันแล้วนะจ... อ่านทั้งเรื่อง
