เหมือนกับที่ผมเคยกอดบ่อยๆเมื่อครั้งยังเป็นเด็กม.ต้นอยู่ รู้สึกว่าครูจิ๋มจะตัวนิ่มนุ่มกว่าเดิมนิดๆ แต่คราวนี้ผมรู้สึกแปลกๆ ผมได้กลิ่นกายครู มันช่างหอมรัญจวน แปลกๆกว่ากลิ่น สาวๆที่ผมได้สัมผัสบ่อยๆ ทำให้อารมณ์ ของผมไม่ปกติ เหมือนตอนครั้งยังเป็นเด็กนักเรียนอยู่ ผมกอดครูจนเพลิน และรู้สึก ตัวอีกที ครูก็ ทักผมว่า ผมสูงขึ้น หล่อขึ้น ไม่เป็น ไอ้เบ็น เด็ก ลูกศิษที่เคยสร้างเรื่องปวดหัวให้ครูบ่อยๆอีกแล้ว สิ่งที่ผมแปลกใจก็คือ ไอ้ตัวอ้วน อาวุธ ขนาด 6คูณ6 ของผมนี่สิ มันไม่รู้จัก เคารพครูบาอาจารย์เอาซะเลย ดันมาตื่นเอาตอนนี้ซะได้ ทำให้ผม ต้องยืนตัวงอ จน ครูจิ๋ม ของผมสังเกตและหัวเราะ จนผมอายขายหน้า แล้ววันนั้น ก็จบด้วย ความประทับใจและความคิดถึง ระหว่างครูกับลูกศิษ แต่นับจากวันนั้น กลิ่น
กายของครูไม่เคยเลื่อนไปจากจมูกของผมเลย แต่มันกลับทำให้ ผมเกิด ความรู้สึกแปลกๆ จนใจมันรุ่มร้อน จนอยากจะลองเลีย ครูจิ๋ม ของผมดูสักที ว่ารสชาติจะอร่อยถึงใจขนาดไหน ด้วยจิตใจที่แสบหยาบช้าของผม ผมจึง โทรไปชวนครูจิ๋ม ทานข้าว โดยโกหกว่า ผมอยากปรึกษาเรื่องกำลังจะตกงานและผมเครียดมากเพราะแฟนทิ้ง ด้วยความที่รู้จักกันมานาน คุณครูจิ๋มครูแนะแนวที่แสนใจดี จึงมิได้เอะใจและสงสัย ปีศาจในคราบมนุษที่คิดหลอกฟัน ครูที่เคยสอนมาได้ลงคอ วันนั้นผมไปรับครู ตั้งแต่หัวค่ำ เพื่อที่จะได้ พาไปกินให้ไกลๆบ้านครู ครูจิ๋มในชุดกระโปรงคลุมเข่า สีเหลือง(สีโปรดครู) พันผ้าพันคอสีขาวลายจุดเหลือ ดูน่ารักแบบผู้ใหญ่ มาพร้อมกลิ่นหอมรัญจวรกลิ่นเดิมที่ผมฝันถึง ทำเจ้าตัวอ้วนของผมตื่นมาอีกแล้ว
จนผมปวด... อ่านทั้งเรื่อง
