"ครูชัยขา" เสียงนักเรียนหญิงคนหนึ่งดังขึ้นแหวกบรรยากาศอันเงียบสงบของเช้าวันจันทร์ที่สามของการมาเป็นครูสอนงานไม้ของครูชัย เขาเงยหน้าขึ้นมองที่มาของเสียงนั้น ผิวสีแทนคล้ำแดดของเธอดู
โดดเด่นแม้อยู่ในชุดนักเรียน ผมยาวสลวยที่ต้องสระหลังว่ายน้ำทุกวันของเธอสะท้อนแสงแดดยามเช้าที่เล็ดลอดเข้ามาในห้องชวนให้ครูชัยลืมตาตื่นขึ้นมอง "มีอะไร...ปลา มาหาครูแต่เช้าเชียว" ครูชัยพูดน้ำ
เสียงแบบคนเพิ่งตื่นนอน สายตาจับจ้องไปที่เด็กนักเรียนห้อง 6/1 คนหนึ่งที่เขารู้จักดี "เช้าเช้อวอะไรกันครู...นี่มันจะเจ็ดโมงแล้ว" ชลดาที่ต้องตื่นออกมาว่ายน้ำตั้งแต่ 6 โมงเช้าทุกวัน เฉพาะเสาร์อาทิตย์เท่า
นั้นที่เธอจะว่ายตั้งแต่ 7 โมง ดังนั้นเวลาเจ็ดโมงสำหรับเธอดูจะไม่เช้าซักเท่าไหร่ "อืม...มีธุระอะไรล่ะ" ครูชัยพูดพลางขยี้ตาให้หายง่วง "เมื่อเช้าหนูไปซ้อมว่ายน้ำมา..." เธอนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งสีหน้าเต็มไป
ด้วยความกังวล เมื่อเห็นครูชัยยังสนใจฟังอยู่เธอจึงเล่าต่อ "แต่หนูรู้สึกว่า...เอ่อ...ยังว่ายได้ไม่ค่อยดีน่ะค่ะครู" ครูชัยพยักหน้าในเชิงรับฟัง "วันศุกร์นี้หนูจะแข่งแล้ว...ขืนยังซ้อมได้ไม่ดีอย่างนี้มีหวังแพ้แน่ๆ
เลย" ครูชัยแอบขำในใจ เขารู้ดีว่าชลดานั้นกังวลไปเอง จริงๆแล้วเธอเป็นนักกีฬาว่ายน้ำอันดับหนึ่งของโรงเรียนเลยทีเดียว และแม้จะมีความฉลาดเฉลียวแค่ไหนแต่เมื่อถูกครูชัยหมายตาเอาไว้ เธอก็ไม่มีทาง
รอดพ้นเงื้อมมือครูชัยไปได้ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาครูชัยได้วางแผนแกล้งเธอ จนเธอขาดความมั่นใจในการว่ายน้ำไปเลย ถึงตอนนี้ครูชัยรู้แล้วว่าชลดาเข้ามาหาเขาด้วยจุดประสงค์อะไร "อืม...แล้วจะให้ครู
ช่วยอะไรล่ะ" สีหน้าชลดาแดงคล้ำขึ้น เธอหันมองซ้ายทีขวาที แม้จะแน่ใจว่าไม่มีคนเห็นแล้วเธอก็ยังขยับตัวเข้าไปใกล้ครูชัยหวังจะให้สิ่งที่เธอพูดเป็นความลับที่สุด "เอ่อ...คือ... หนูอยากได้...เอ่อ..." ชลดา
อ้ำๆอึ้งๆอยู่นาน ผิดกับทุกครั้งที่มีคนถามเธอ เธอจะตอบเสียงดังฟังชัดน้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ คราวนี้เธอกลับพูดติดๆขัดๆจนครูชัยฟังไม่ถนัด "หนู...อยากได้ยาน่ะค่ะ" ในที่สุดชลดาก็กัดฟันพูด
ออกมาจนได้ ทั้ง 2 คนเข้าใจดีว่า"ยา" ที่ชลดาพูดนั้นหมายถึงอะไร "อ๋อ...ยานั่นเอง" ครูชัยตอบน้ำเสียงเหมือนเป็นเรื่องปกติ "เข้ามาใกล้ๆครูสิ เดี๋ยวครูเตรียมยาให้" ครูชัยกวักมือเรียกเธอให้เข้าไปหา ชลดา
นึกถึงวิธีเตรียมยาครั้งก่อนข... อ่านทั้งเรื่อง
