นั้น ดูแค่ภายนอกก็ยังรู้ว่าอวบอูมเบ่งบานแค่ไหน ยามที่เธอนอน
หลับไหลไม่ได้สติแบบนี้ ทรวงอกที่ถูกเสื้อยืดแบบย่นรัดรูปจะ
เห็นเด่นชัด มันเคลื่อนไหวตามแรงลมหายใจของเจ้าตัวอย่าง
สม่ำเสมอ
เขาพยายามจะไม่มองและไม่คิดอะไรมาก ทำใจให้ว่าง
เปล่าที่สุด เมื่อเคลื่อนร่างเข้าไปเช็ดหน้าและเช็ดตัวให้เธอ แต่มือ
มันก็อดจะสั่นไม่ได้เหมือนกัน
"พี่นัยหรือคะ..."
เสียงยายนุชคราง แล้วจับมือเขาไว้เหมือนคนละเมอ
"ใช่...พี่เอง"
เขาตอบ ดึงมือกลับ แต่ยายนุชไม่ยอมปล่อยกลับกอดคอ
เขาไว้ แล้วปรือตาเยิ้มฉ่ำขึ้นมองหน้าเขาดั่งชวนเชิญ
"ทำไมคะ ทำไมต้องเสียงสั่นแบบนั้นด้วย กลัวนุชเหรอ"
"เอ้อ...คือ พี่กลัว..."
เขาอยากจะตอบว่า เขากลัวใจตัวเองต่างหาก ไม่ใช่กลัว
เธอ
"กลัวอะไรคะ มีอะไรที่น่ากลัวบ้าง นั่งคุยกับนุชก่อน
ซิคะ พี่นัย"
"พี่ว่า ไว้พรุ่งนี้ดีกว่ามั้ง"
"คืนนี้แหละค่ะ นุชอยากคุยกับพี่นัยคืนนี้"
ยายนุชกลายเป็นเด็กดื้อขึ้นมาทันทีทันควันเลย
"พี่นัยว่า ส่วนไหนของนุชน่ารักมากที่สุดคะ"
"นุช ทำไมถามพี่แบบนี้"
ดนัยอุทาน เพราะคิดไม่ถึงว่าจะเจอคำถามแบบจู่โจมชนิด
นี้จากเด็กสาวที่เขาเคยเอ็นดูเหมือนน้องเหมือนนุ่งมาก่อนเข้า
แต่ยายนุชไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ
"ตอบนุชก่อน งั้นไม่ได้นอนกันแน่ ทั้งคืนนี้แหละค่ะ"
"เอ้อ...คงหน้ามั้ง"
เขาตอบส่งเดช ยายนุชหัวเราะเสียงพลิ้ว กอดเขาแน่น
ยิ่งขึ้น
"งั้น...จูบนุชทีซิคะ"
"พี่..."
"ซิค่ะ"
เธอเร่งเร้าเขา ดนัยเลยจูบแก้มฟอดหนึ่งแล้วรีบยกหน้าขึ้น
แต่ยายนุชไม่ยอม กลับกอดและจูบตอบเขาอย่างร้อนแรง ชาย
หนุ่มนึกไม่ถึงว่ายายนุชจะจูบแบบนี้เป็น
มือไม้ของเธอลูบไล้ไปตามสะโพกของเขาราวเด็กซุกซน
และเมื่อเจออะไรบางสิ่งที่ถูกปลุกจนตื่นถมึงทึงขึ้นทั้งตัว ก็
คว้าหมับบีบเบา ๆ สลับกับลูบไล้เล่นไปมา
“อย่า...นุช อย่าทำแบบนี้ ไม่ดีหรอก”
“ทำไมจะไม่ดีคะ คนอื่นเขาทำกันเยอะแยะไป ถ้าดีไม่ดี
เขาจะทำเหรอ”
ยายนุชอ้อนอ้อยสร้อย รูดซิปกางเกงเขาออก แล้วล้วงมือ
เข้าไปกุมเจ้านกเขาที่ตื่นจากอาการหลับใหลขึ้นมาผงกหัว
ทักทายกับมือนุ่มของสาวน้อย เตรียมจะขันทันที
“กอดนุชหน่อยซิคะ พี่นัย ทำอะไรกับนุชก็ได้ คืนนี้
นุชรักพี่นัยค่ะ รักมากเสียด้วย”
ยายนุชพร่ำ... อ่านทั้งเรื่อง
