สาบานได้ว่าตอนนั้นไม่ได้คิดอกุศลอะไรกับเธอเลยจริง ๆ เธอนอนอยู่บนเตียงมีผ้าห่มอย่างหนาคลุมทั้งตัว ผมคร่อมเธออยู่แล้วก็กอดเธอ โดยที่ไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวเธอเลยแม้แต่น้อย (อันทีจริงผมแค่รู้สึกว่ากอดผ้าห่มอยู่ก็เท่านั้นเอง อย่างที่บอกว่าผ้าห่มมันหนามากไม่รู้สึกเลยว่ากอดอำอยู่ นอกจากรับรู้จากสิ่งที่เห็นเท่านั้นว่าฝนน่ะอยู่ใต้ผ้าห่มนะ) แต่ที่ผมต้องงงงงก็เพราะว่าเธอหยุดเล่น แล้วก็จ้องหน้าผม ผมก็งงว่าเธอจะจ้องหน้าผมทำไม ผมก็ถามเธอว่าจ้องหน้าผมทำไม อำก็ตอบกลับมาว่า .... "ก็พี่น่ะจับหน้าอกอำอยู่นี่" .... ผมก็อึ้งไปนิดนึง ปรากฎว่ามือผมน่ะวางอยู่บนหน้าอกเธอจริง ๆ โดยมีผ้าห่มกันอยู่ .... โดยที่ผมไม่รู้สึกเลยซักนิดว่ามือผมน่ะวางอยู่บนหน้าอกเธอ รู้แต่เพียงว่ามือผมวางอยู่บนผ้าห่ม ตอนนั้นผมตกใจมากเพราะว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรอย่างนั้นเลย แต่ผมก็ยอมรับ
ว่าผมน่ะชอบเธออยู่เหมือนกันเพราะว่าเธอน่ารักมาก แต่ว่าไม่กล้าบอกเธอ เพราะเราดันตกลงเป็นพี่เป็นน้องกันเนี่ยะนะสิ ผมสับสนมากไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี แต่ก็คิดได้ว่ายังไงเราก็จับหน้าอกน้องเค้าแล้วถึงเราจะไม่รู้สึก แต่ว่าด้วนน้ำหนักมือเราทำให้น้องเค้ารู้สึกได้ว่าเราจับอยู่ .... แต่น้องเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรไม่ได้ปัดป้อง... อ่านทั้งเรื่อง
