ตอนนั้นผมอายุ 22 ปี กระดูกเซ็กส์แข็งพอตัวแล้ว ทำงานอยู่ที่หาดใหญ่จำพวกขายเครื่องดื่ม พนักงานสาว ๆ เยอะแยะ ฟ้าลิขิตให้เจอกับมลคนสวยพนักงานบัญชีที่ผมหมายตาไว้ ไม่ช้าไม่นานเราก็รักกัน จน
คืนหนึ่งนั่นแหละที่ผมและเธอสบึมส์กันก็ที่บ้านพักคนงานนั่นแหละจะเป็นที่ไหนอีกล่ะ ทุกคนต่างรู้เรื่องเราดี เพียงแต่ว่าเราสองคนยังไม่พร้อมเท่านั้นเอง เรื่องมันจึงต้องแอบ ๆ ซ่อน ๆ กันหน่อย
ผมเป็นพนักงานส่งของและเก็บเงินเสร็จสรรพมีเงินเดือนเพียงนิดหน่อยแต่ค่าเปอร์เซนต์นั้นสูงมาก ๆ ความที่เป็นคนหน้าตาดีและมีมนุษย์สัมพันธ์ดีพร้อมทั้งพูดจาสุภาพด้วย ผมจึงมีความเป็นอยู่ค่อนข้าง
สบายกว่าเพื่อนฝูง งานดีเงินดีมันจะไม่ก้าวหน้าได้อย่างไร
และแล้ว..วันที่ผมเกือบกลับบ้านเก่าก็มาถึง เมื่อผมนั่งรถเครื่องคู่ชีพไปเก็บเงินแถว ๆ สถานีรถไฟ กำลังขับเพลิน ๆ เลยโดนรถกะบะเสยตูมเข้าให้ถึงกับควงสว่านก่อนที่จะหล่นลงมาอย่างไม่เป็นท่า สติดับ
วูบมารู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาของเช้าวันใหม่ครับ เขานำผมส่งโรงพยาบาล ผู้จัดการถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับเมื่อผมไม่กลับบริษัทเพราะการขาดผมไปเท่ากับเป็นการขาดรายได้ไปโข ทันทีที่ผมรู้สึกตัว ผม
ได้เห็นใบหน้าขาว ๆ ของใครคนหนึ่งก่อนเพื่อน อ้อ!ผมนึกออกแล้ว นี่คือพยาบาลและที่ผมนอนอยู่นี้ก็เป็นโรงพยาบาลนั่นเอง
เมื่อวานเธอคนนั้นซึ่งผมมาทราบชื่อทีหลังว่าชื่ออุ้ย ผมวานให้เธอช่วยไปโทรศัพท์หาผู้จัดการซึ่งเธอก็ทำให้ ราว ๆ 20 นาทีเพื่อน ๆ และผู้จัดการก็มาถึงทุกคนโล่งใจที่ผมไม่ถึงกับสาหัสปางตาย เพียงแค่คิ้ว
แตกเย็บ 11 เข็มเท่านั้น นอกนั้นก็เป็นเข่าแตกแขนเดาะและเจ็บบริเวณซี่โครง ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่จิ๊บจ๊อยมาก แต่เนื่องจากผมสลบเหมือด ทุกคนรวมทั้งคุณหมอด้วยพากันนึกว่าผมเข้าขั้นโคม่า
นับว่าเจ็บพอสมควรละครับ มึน ๆ ยังไงก็ไม่รู้ปวดไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัวจนขยับเขยื้อนร่างกายลำบากยากเย็น ขวดน้ำเกลือแขวนระโยงระยาง ผมอยากพักห้องรวมแต่ผู้จัดการเปิดห้องพิเศษให้นอนจึงค่อย
ยังชั่ว เพียงแต่ไม่มีพยาบาลเฝ้าประจำเท่านั้นเอง นอกจากจะวิ่งรอกมาซึ่งได้แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว
อุ้ยจะเข้าเวรสัปดาห์ละ 5 วัน เว้นวันจันทร์และวันพฤหัสบดี เธอมักจะมาเฝ้าดูผมเป็นพิเศษในห้องเป็นเวลานาน ๆ เสมอ เราพูดคุยกันถูกคอดี อุ้ยเป็นคนนนทบุรีฐานะคงดีละ ผิวเธองี้อย่าให้ผมพูด ผมกล้า
พูดได้เต็มปากว่าพยาบาลขาว ๆ ที่นี่มีหลายค... อ่านทั้งเรื่อง
