สาวงามประจำหมู่บ้าน เธอมาจีบผมตั้งแต่สมัยเป็นเด็กแก้ผ้าเล่นน้ำด้วยกันกับเพื่อนๆ เธอไปอยู่กรุงเทพได้พักใหญ่ก็กลับมาอยู่ชนบทที่เดิมเพราะค่าครองชีพสูง เธอเองก็ไม่ได้คนสู้งานอะไรขนาดนั้นหรอกครับ
เรื่องที่ผมจะเล่าก็มีอยู่ว่าวันนั้นผมกินข้าวเย็นอิ่มก็เตรียมตัวจะออกไปหาดักปลาตามประสาของหนุ่มโสดอย่างผม เพื่อที่จะเอามาทำอาหารในวันรุ่งขึ้น
"ฝนจะตกอีกแล้วหรอเนี่ย...เฮ้ออ รีบไปดีกว่า"
ผมเดินลงบันไดบ้านด้วยความรีบร้อน และคว้าเชือกที่ดักปลาขึ้นมาสะพายที่ไหล่ ท้องฟ้าเป็นสีดำครึ้มเพราะฝนกำลังตกแต่ผมก็ต้องออกไปไม่เช่นนั้นไม่มีอาหารไว้ทานวันรุ่งขึ้นแน่ๆ ผมเดินลัดตามคันนามาถึงบึงใหญ่ที่มีฝูงปลามากมายว่ายน้ำดำผุดดำโผล่อย่างสนุกสนาน
"โอ้โห้~ ปลาตัวใหญ่ๆทั้งนั้นเลย หวังว่าพวกแกจะมาเป็นอาหารให้ฉันนะ"
จ๋อม!!!
ผมค่อยหย่อนที่ดักปลาลงไปข้างบึงจนเสร็จและหวังจะเดินกลับบ้านก่อนที่ฝนจะตกแต่แล้วก็มีเสียงเรียกชื่อผมดังขึ้น
"พี่ทิศ~ พี่ทิศจ๋าาา"
ตอนนั้นผมตกใจสุดขีดแต่ก็ต้องรวบรวมความกล้าให้ได้มากที่สุดและหันหลังไปมองตามเสียงที่ดังขึ้น
"ค ใครวะ! ออกมานะเว้ย"
ผลึ่บบบบ!!!
"จ๊ะเอ๋!!!"
"เฮ้ยยย!!! ข้ากลัวแล้วๆๆ...เฮ้ยย บังอรเองหรอวะ"
"ก็บังอรเองนะสิ คิดว่าใครหรอจ๊ะ"
ผมถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกที่ไม่ได้เจอในสิ่งที่ผมคิดไว้ในตอนแรก แต่ก็ต้องแปลกใจขึ้นมาอีกครั้งว่าบังอรมาทำอะไรตอนมืดค่ำคนเดียว
"แล้วนี่บังอรมายืนอะไรตรงนี้ดึกๆดื่นๆ เป็นผู้หญิงต้องอยู่บ้านสิ"
"โธ่ บังอรอุตส่าห์มายืนรอพี่ทิศตั้งนาน ยุงก็กัดจนขาลายหมด ยังจะมาพูดแบบนี้อีกนะ"
"อ่าวหรอ แล้วมีธุระอะไรกับพี่ล่ะ ทำไมไม่ไปหาที่บ้าน"
"ก็อยากไปอยู่แหละ แต่มันคงไม่งามมั้ง ที่ผู้หญิงสาวๆอย่างบังอรจะไปอยู่บ้านพี่สองต่อสองอ่ะ"
บังอรไม่พูดเปล่าเดินเข้ามาใกล้และใช้มือลูบไล้ร่างกายผมจนทั่วทุกอณูไม่เว้นแม้กระทั่งความเป็นชายอันใหญ่โตคับเป้าของผม
"แหม่ ใหญ่ล้นอุ้งมือบังอรเลยนะพี่ทิศ"
"บ บังอรพี่ว่าเราอย่ามาทำอะไรที่มันเสียหายกันเลยนะ เป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัวนะ"
"บังอรก็สงวนไว้ให้พี่ทิศแล้วไง มาเป็นผัวบังอรเถอะนะพี่"
บังอรเริ่มถอดเสื้อคอกระเช้าขึ้นจนเห็นเต้านมงาม ผมที่ยืนดูอยู่ถึงขั้นอดใจแทบไม่ไหว มือน้อยถอดเสื้อในและโยนลงพื้นหญ้าไปอย่างไม่ใยดี
"บังอรสวยไหมพี่ ลองจับมันดูสิ แล้... อ่านทั้งเรื่อง
