เสี่ยพาขึ้นลิฟท์ ตึกหรูกลางถนนสาทร นั่งรอท่านประธานสักครู่ท่านก็ออกมาจากห้องฟิตเนส ที่ติดกัน ด้วยชุดกีฬา ท่านดูไม่แก่เลยสำหรับอายุห้าสิบกลางๆ แต่ทำไม่ถึงมีปัญหาทางเพศล่ะ
“สวัสดีครับ คุณหญิง ..เอ..อ คุณหญิงสวยสมกับที่เสี่ยชมเลย เคยเห็นคุณหญิงแต่ในรูป ตัวจริงสวยกว่าตั้งเยอะนะครับ” ท่านประธานปากหวานฉ่ำเชียว โดนชมต่อหน้าอย่างงี้ ดิฉันก็หน้าแดงแบบห้ามไม่ได้
“ขอบคุณค่ะ” ดิฉันตอบด้วยมาดผู้ดี เรียบร้อย ใครจะคิดล่ะคะว่าเมื่ออยู่ในสถาณการณ์ศึกแล้ว ดิฉันจะกลับเป็นคนละคน เถื่อน หยาบคาย เร้าร้อนได้ถึงปานนั้น นี่กระมังที่เขาเรียกว่าจิตใต้สำนึก
“เสี่ยคงเล่าให้คุณหญิงฟังเป็นพื้นแล้วนะครับ รวมทั้งเงื่อนไขของผมด้วย ..ลูกชายคนเล็กผมนี่ มันทำแต่งาน ผมว่ามันยังไม่เคยเอาใครด้วยซ้ำ ปรึกษกับเสี่ย ก็แนะนำว่าคุณหญิงคงจะเป็นคนยกครูให้เขาได้ ผมก็เลยวางแผนนัดให้ได้พบคุณหญิง ในห้องประชุมนี่แหละ หลังจากนั้นก็เป็นหน้าที่คุณหญิงแล้ว โอเค นะครับ ส่วนผมจะหลบอยู่ที่ไหนซักแห่งนี่แหละ ไม่ต้องอายหรอกนะครับ ตามสบาย..เอ..อ เชิญครับ คุณจักรเพิ่งเข้าไปห้องประชุมเดี๋ยวนี้เอง”
ดิฉันตามเข้าไปในห้องประชุมที่สุดทันสมัย โดยการแนะนำของท่านประธาน ดิฉันใสแผ่นซีดี เรื่องเครื่องเพชรที่จะพรีเซนท์ แรกแรกก็เป็นรูปนางแบบเรียบร้อยหรอกค่ะ แต่หลังๆก็เริ่มเป็นนางแบบที่โป๊ขึ้นเรื่อยๆ สังเกตเห็นคุณจักเริ่มท่าทีอึกอัก พูดไม่ค่อยถูก ก็นางแบบบนจอนั้นงดงาม เร้าร้อน ทั้งไทย ฝรั่ง ญี่ปุ่น ทั้งภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหวจนมาถึงชุดสุดท้าย ซึ่งดิฉันเป็นแบบเอง เครื่องเพชรกับชุดหนัง ชุดตาขาย แส้ รองเท้าส้นสูง ท่าทางเร้าร้อนจนไม่มีใคสนใจเครื่องเพชรได้
“ตายแล้ว ลูกน้องเอาชุดนี้มาใส่ได้ไงไม่รู้ ต้องขอโทษคุณจักรด้วยค่ะ น่าตีจริงเชียว” ดิฉันก้มลงหยุดที่คอมพ์ แต่คุณจักรกลับบอกว่า
“ก็ดีนี่ครับ สวยกว่ารูปตอนแรกๆซะอีก รูปคุณหนิงถ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ แต่ผมว่าตัวจริงสวยกว่าตั้งเยอะนะครับ” ใครว่าคุณจักรอ่อนต่อโลกคงจะผิดแล้วละ กล้าพูด กล้ามองดิฉันขนาดนี้ คงไม่ธรรมดาหรอก
“ถ้างั้นคุณจักอยากดู รูปในจอ หรือดูตัวจริงล่ะคะ ดิฉันก็จะได้โชว์ให้ดู” ดิฉันให้ท่าด้วยเสียงอ่อนเสียงหวาน
“มีตัวจริงแล้วใครอยากจะดูรูปล่ะครับ ผมสนใจเครื่องเพชรชุดไฮคลาสนี่แหละ มันต้องเข้ากับชุดแบบไหนล่ะครับ” คุณจักรเริ่มกระหยิ่มยิ้มย่อง
“ดิฉันเตรียมมาแล้วค่ะ” ดิฉันข้าข้นไปยืนบนโต... อ่านทั้งเรื่อง
