เรียกว่าอยู่กันคนละห้อง มีลุงป้าสะใภ้พี่ของแม่และหลานสาวอีก ๔คน เป็นรุ่นพี่ผม
ทั้งนั้น ผมอายุ ๗ พ่อแม่ต้องไปทำธุรกิจประจำต่างจังหวัด มีแต่วันหยุดเท่านั้นที่จะ
มาเยี่ยม ผมก็ห่างจากพ่อแม่ ผมอายุ ๑๔ทั้งสองย้ายกิจการมาอยู่ในกรุงฯ ความ
สนิทผมกับแม่เริ่มกลับมา พ่อผมเสียด้วยโรคประจำตัวตอนผม ๑๖ หลังจากพ่อเสีย
ผมดูแม่เริ่มตีสนิทกับผมมากขึ้นแบบแปลงๆแม่มักจะชวนผมไปเที่ยวดูหนังประจำ
ทำตัวอย่างกับว่าเป็นแฟนผม แต่ที่ผมชอบอย่างหนึ่งคือแม่สวยแบบนางในฝันของ
ผมๆอยู่ในบ้านที่มีแต่สาวๆแต่ในสายตาผมไม่มีใครสวยสู้แม่ผมได้สักคน แต่แน่นอน
ในบ้านผมต้องมีการได้เห็นอะไรแวบๆแวมๆบ้างจนแม่รู้แล้วเรียกผมมาดุต่อว่าอย่าง
ไม่พอใจ ผมได้แต่บอก “ผมไม่ได้แอบดูหรือถ้ำมอง” แม่โกรธที่ผมสวนคำ “พี่ๆ
ปล่อยตัวไม่ระวังเอง” มีอีกวันไม่มีใครอยู่บ้านแม่อารมณ์เสียอะไรมาจากไหนก็ไม่รู้
มาหาเรื่องทะเลาะกับผมว่าผมกลับดึกแอบเที่ยวสูบบุหรี่เห็นสาวๆโทรฯมาหาบ่อย
มันอะไรกันนัก ผมเป็นคนไม่ยอมคนผมก็เถียงก็ “ผมเรียนพิเศษบุหรี่ผมก็ไม่ติดสาว
ที่โทรฯคุยก็เพื่อนที่เรียนด้วยกัน” แม่โกรธเหมือนจะหึงหวงผมจะทุบตีผมๆหนีไป
หลังจากแม่เย็นลงก็พยายามพูดคืนดีกับผมๆเฉยๆ แน่นอนผมเคยแอบไปเที่ยวกับ
เพื่อนรู้รสชาติของเพศตรงข้ามแต่ก็แค่หาประสบการณ์เพียงสองทีเท่านั้นเพราะกลัว
คืนที่สำคัญผมไปเที่ยวกลางคืนหลังเลิกเรียนกับเพื่อนๆมีสาวๆไปร่วมด้วย บังเอิญ
แม่ผ่านไปพบถึงกับลงจากรถมายืนคุยเพื่อดึงผมกลับ เพื่อนๆไม่รู้จักแม่ก็นึกว่าพี่สาว
มารับเพราะแม่ยังดูสาวสวย รูปทรงผมว่า ๓๔-๒๘-๓๖ สูง๑๖๒ คงได้ เราหลบไปที่
ลับตาคน ผมบอก “แม่ไม่น่าทำอย่างนี้กับผม” แม่ต่อว่าผมว่า “ผมมาเที่ยวแบบนี้ไม่
ดี”เราทะเลาะกันอีก ผมมีอารมณ์โมโหไม่ยอมขึ้นเสียงว่า “แม่เองก็ไม่ได้รักสนใจ
อะไรผมแล้วยังทำให้ผมอายเพื่อนอีก”ทำให้แม่โกรธบอก ผมรักเพื่อนมากกว่าแม่
แม่บอกว่ามันยังไม่ใช่เวลาที่ผมจะมีแฟนเที่ยวผู้หญิงแม่จะตบตีผมๆหนี ผมบอก
“ผมจะมีแฟนมีกิ๊กก็ไม่ใช่เรื่องของแม่ ทุกวันนี้ผมเรียนผมเที่ยวก็ไม่เดือดร้อนแม่
คุณตา-ลุงส่งเสียผม” แม่ถึงกับนิ่งไปครู่แล้วดึงจูงมือผมขึ้นรถ
ในรถเราเงียบไม่พูดกัน ด้วยที่ว่าผมก็รักแม่ๆก็รักผมแต่ด้วยวัยมุมมองที่แตกต่าง
กันทำให้เราโกรธทะเลาะ... อ่านทั้งเรื่อง
