บรรยากาศยามเช้าดูสดใสเหมือนเช่นเคย แต่แอนรู้สึกหดหู่ใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อคืนกว่าที่เธอจะได้กลับบ้านก็ล่วงเข้าวันใหม่แล้ว น้ากันต์ คนขับรถของเธอ ตักตวงความหฤหรรษ์ทางเพศรสจากเรือนร่าง
เธอถึง 4 ครั้ง เธอคิดว่า ยังโชคดีที่กลับมาบ้านแล้ว ต้น สามีของเธอยังไม่กลับ และเธอก็ไม่รู้ว่า เขากลับมาเมื่อไหร่ จนกระทั่งรุ่งเช้าเขาก็ออกไปทำงานเสียแล้ว
“นี่ ..แม่เนียน เมื่อคืนคุณต้นกลับมากี่โมงรู้หรือเปล่าคะ…” แอนเอ่ยปากถาม เนียน แม่บ้านอาวุโส ซึ่งเป็นเมียของน้ากันต์
“ไม่รู้สิคะ …ท่าทางจะกลับดึกเอาเรื่องอยู่ แต่เนียนก็เห็นว่า ตอนเช้าก็ออกไปทำงานตามปกตินี่คะ…”
“เหรอ…” แอนเอ่ยได้แค่นั้น รู้สึกโล่งใจที่สามีเธอไม่ระแคะระคายเรื่องเมื่อคืน
แม่เนียนมองหน้าสาวสวยครู่หนึ่ง ก่อนจะถามขึ้น
“แล้วคุณแอนไปไหนมาหรือคะ เมื่อคืนกลับดึกเชียว…เนียนนึกว่าไปกับคุณต้นมาเสียอีก…”
แอนใจหายวูบหนึ่ง แต่ก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว “เปล่านี่ …แอนไปกับเพื่อนมาน่ะ…” พูดจบ เธอก็ขอปลีกตัวออกมาทันที
แอนเดินมานั่งที่ม้าหินในสนามหญ้า ความคิดไหลไปเรื่อยเปื่อย เธอรู้สึกสมเพชตัวเองขึ้นมาทันใดเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ทำไมเธอถึงปล่อยตัวปล่อยใจได้ง่ายดายเพียงนั้น คิดไปคิดมา ภาพน้ากันต์
ป้อนความสุขอันสุดยอดให้เธอ กลับผุดลอยขึ้นมา ทำเอาหญิงสาวร้อนวูบวาบไปทั้งตัวจนต้องสลัดความคิดนั้นทิ้งไป
แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่ามีคนมาสวมกอดด้านหลัง พอหันกลับไปแอนก็ต้องสะบัดตัวให้พ้นจากอ้อมกอดนั้นอย่างรุนแรง
“ทำอะไรน่ะ น้ากันต์…” แอนตะโกนเสียงดังด้วยความลืมตัว เสียงนั้นเรียกความสนใจจากลุงคง คนสวนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสนาม
“เปล่าครับคุณแอน ผมแค่คิดถึงคุณแอนน่ะ…”
“น้ากันต์จะบ้าเหรอ…” แอนต่อว่า แต่ลดเสียงลง “ทำอย่างนี้ได้ไง ต่อไปห้ามทำอย่างนี้อีกเด็ดขาด ไม่งั้นน้ากันต์ต้องออกไปจากบ้านนี้…”
น้ากันต์ได้ยินอย่างนั้น แทนที่จะสลด เขากลับยิ้ม และมองไล่ไปทั่วตัวเจ้านายสาว “โธ่ อย่าใจร้ายกับผมสิครับ …คุณแอนเมียผมสวยออกอย่างนี้ ผมก็คิดถึงเมียเป็นธรรมดา…” พูดจบน้ากันต์ก็ไล่มองที่หน้า
อกอวบเต่งที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อสายเดี่ยว ลงมาถึงขาขาวเนียนเรียวงามอย่างกับจะกลืนกิน
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ น้ากันต์…” แอนพูดได้แค่นั้น ก็รู้สึกเหมือนตัวเองพ่ายแพ้ ตกเป็นเบี้ยล่าง เธอคิดได้ว่า เมื่อคืนปล่อยตัว... อ่านทั้งเรื่อง
