แทงแลงๆ

ผมเป็นคนอาภัพ เกิดมาตัวลีบหัวโตแขนยาวขายาวเลี้ยงยากเจ็บไข้ทั้งปี ที่บ้านยกจนไม่มีเงินพาไปหาหมอ ยายทำพิธียกผมให้เป็นลูกพระประธานที่วัดจึงรอดมาได้ พอ 6 ขวบยายตายแม่เอาผมไปฝากเป็นลูกศิษย์หลวงตากินนอนเรีย นหนังสือที่วัด ผมขี้โรคหัวโตตัวลีบอ่อนแอถูกเพื่อนๆ ในวัดรังแกหลวงตาสงสารจึงฝากผมกับลุงก้อนเจ้าของร้าน วัสดุก่อสร้าง

''ขี้ก้างอย่างนี้จะแบกปูนไหวเหรอหลวงพ่อ'' ลุงก้อนเห็นรูปร่างผมแล้วไม่อยากรับแต่เกรงใจเพราะหล วงตาให้คำรับรองผม ''จิตร มันผอมแห้งทำงานหนักไม่ได้ แต่มันจบม.2 ทำบัญชีได้ สำคัญคือมันซื่อข้ารับรองไม่คดโกง '' ''ดีค่ะหลวงพ่อ กำลังอยากได้คนไว้ใจมาช่วยคุมของขึ้นรถ'' น้าจันทร์ เมียลุงก้อนให้ผมไปเก็บเสื้อผ้าวันนั้นทันที

แม่น้าจันทร์มาขอฤกษ์แต่งงานลูกสาวกับหลวงตา ตั้งแต่ผม 10 ขวบวันนั้นเอาน้ำชามาให้หลวงตา ได้ยินท่านพูดว่าไม่มีฤกษ์เพราะลูกเอ็งไม่ได้แต่ง แม่น้าจันทร์โมโหหลวงตาหายไปเลย แต่อีก 2 ปีกลับมาให้หลวงตาทำนายลน้าจันทร์ ว่าคู่จะเป็นผู้ชายอายุมากเกินยี่สิบปีหรือพ่อม่ายเม ียตาย อยู่กันยืดเจริญรุ่งเรืองแต่อย่าหึงหวงว่าเขาเจ้าชู้ เพราะน้าจันทร์ก็เจ้าชู้เหมือนกัน ถ้าหากเลือกชายอายุใกล้กันจะเป็นทุกข์ ยากลำบาก เป็นคู่กรรมไม่มีความสุข

คำทำนายของหลวงตาเป็นจริง ลุงก้อนเป็นคนต่างอำเภอมานิมนต์หลวงตาไปงานศพเมียเจอ กับน้าจันทร์เกิดชอบ ตามจีบจนได้แต่ง พาน้าจันทร์ไปอยู่บ้านเมียเก่า แม่น้าจันทร์คิดถึงลูก ยอมยกที่หลายไร่ให้ตั้งร้านขายของก่อสร้างที่ลุงก้อน ถนัด ลุงก้อนยกร้านเก่าให้ลูกๆ มาสร้างร้านใหม่กับน้าจันทร์กิจการเจริญใหญ่โตต้องขย ายไปสร้างปั๊มน้ำมันขึ้นมาข้างๆ

ผมมาอยู่ไม่นานปั๊มก็เปิด ลุงก้อนให้คนงานไปพักที่ห้องใหม่ในปั๊ม ที่ร้านมีแม่ครัวอยู่กับลูกชาย 7 ขวบและผม ส่วนลุงเดชคนขับรถพักห้องเก่าเหมือนคนงานพม่าแม่กับล ูกสาววัย 15 ที่เรือนไม้ด้านหลัง

ได้ผมมาคุมของขึ้นรถ น้าจันทร์มีเวลาออกไปดูงานที่ปั๊มแต่เช้า ส่วนลุงก้อนตื่นเกือบเที่ยงซักถามเสมียนเรื่องลูกค้า ถามผมเรื่องส่งของแล้วโทรศัพท์คุยกับเพื่อนกับลูกค้า จนบ่ายไปดูงานที่ปั๊มน้าจันทร์กลับตอนเย็นตรวจดูบัญช ีจากเสมียนเสร็จขึ้นไปพัก ค่ำๆ ลุงก้อนกลับมากินข้าวด้วยแล้วไปดูงานที่ปั๊มกลับมานอ นเลยเที่ยงคืน แม่ครัวเป็นคนเปิดประตู

ผมทำงานได้เจ็ดเดือนก็มีเรื่อง....