เรื่องจริงมันก็เป็นเรื่องจริงวันยังค่ำครับ ไม่ว่าใครจะเห็นว่ามันสกปรก ยังไงก็ไม่อาจเปลี่ยนให้มันเป็นเรื่องไม่จริง ไม่ได้อยู่ดี เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ก็เหมือนกัน ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนว่า ผมมีอาชีพเป็นเซลล์แมนตั้งแต่อายุ 21 ปี จนปัจจุบันอายุย่างเข้า 49 ปี ครอบครัวผมอยู่กรุงเทพฯ แต่งงานตั้งแต่ 19 ปี สมัยหนุ่มๆ ผมต้องเร่ร่อนไปขายของต่าง จังหวัดเป็นเวลาหลายๆ สัปดาห์ บางครั้งก็เป็นเดือนกว่าจะได้กลับมาพบลูกเมีย แต่ละครั้งก็อยู่ได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องออกต่างจังหวัดอีก ส่วนเมียผมก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ชีวิตครอบครัวเราก็มีความสุขดี
จนมาวันหนึ่งที่ผมกลับจากต่างจังหวัด มาอยู่บ้านตามปกติ ก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หวังดีที่ไม่ยอมเปิดเผยตัว บอกผมว่าผมกำลังโดนเมียสวมเขา ได้ฟังทีแรกก็โกรธผู้หวังดีคนนั้นมากกระแทกหูใส่ไปเลย แต่หลังจากนั้นความระแวงเมียก็รบกวนจิตใจของผมตลอด ความจริงเมียผมไม่เคย ทำอะไรที่เป็นพิรุธให้ผมเห็นเลย แต่ผมก็ยังไม่วางใจ จึงวางแผนหลอกเมียว่าเดือนนี้ต้องไปก่อนกำหนด 1 สัปดาห์ แล้วผมก็ แกล้งบอกเมียจัดกระเป๋าให้ผมตามปกติ แล้วก็ออกจากบ้านไปเหมือนทุกคราว แต่ผมแอบไปอยู่บ้านเพื่อนสนิทของผม แล้วพอคืนวันต่อมาผมก็แอบกลับบ้านมา โดยเข้าหลังบ้านและย่องเข้าบ้าน ผมเห็นรองเท้าแตะที่ไม่ใช่ของผมแน่นอน ผมจึง รีบเดินขึ้นไปบนห้องนอน แล้วผมก็สอดสายตาเข้าดูจากกลอนประตูซึ่งมองเห็นภายในห้องชัดเจน สิ่งที่ผมไม่คาดฝันมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
เมียผมกำลังคร่อมตัวผู้ชายในท่า 69 กำลังดูดเลียของผู้ชายอย่างเอร็ดอร่อย และผู้ชายก็คงจะดูดเลียหอยของ เมียผมอย่างเมามัน (อันนี้ผมไม่เห็น แต่เมียทำหน้าเหยเก) ผมเปิดประตูเข้าไปทันที ผู้ชายคนนั้นก็คือ คนที่เป็นเพื่อนบ้าน ห้องเช่าแถวบ้านผมเอง เมียผมตกใจมากหน้าซีดร้องไห้เลย แต่ผมโกรธจนลืมตัว ใส่เต็มหน้าชู้ไม่รู้กี่หมัดจนมันร้องขอชีวิต แล้วถีบไสมันตกบันไดไป มันลุกขึ้นได้รีบหนีอย่างไม่คิดชีวิต แล้วผมก็กลับมาที่ห้องนอนเมียนั่งร้องไห้ ขอโทษผมใหญ่ แต่ผมไม่สนใจ เอาข้าวของมีค่าและเสื้อผ้าที่เหลือยัดใส่กระเป๋าเดินทาง แล้วอุ้มน้องต้อม ซึ่งตอนนั้นยังเด็กมากขึ้นรถ แล้วรีบออกจากบ้านไป โดยที่เมียผมพยายามฉุดรั้งอย่างไรแต่ผมไม่สนใจ สะบัดกระเด็นไปเลย ผมขับรถหนีออกมาที่บ้านเพื่อน เอาข้าวของที่เหลือแล้วจากมาโดยไม่ได้ลาเพื่อนสักคำ ผมขับรถหนีไปจนถึงโคราช ตลอดทางน้ำตามันไหลไ... อ่านทั้งเรื่อง
