[-]ผมหายไปนานเพราะไม่ค่อยมีเวลามานั่งหน้าคอม พอจะมีเวลาเข้าNETบ้างก็แว๊บๆ ถ้าช่วงใหนพอมีเวลาว่างก็จะมาจิ้มเขียนSaveไว้กว่าจะเล่าจบก็เป็นเดือนเลยเที่ยวนี้
[-]พักนี้ผมดูน้องๆกลุ่มยัยเอ้ ผมมองว่าสวยและน่ารักกว่าแต่ก่อนมาก อาจจะเป็นเพราะทรงผมที่เปลี่ยนไป และการแต่งเติมสีสันบนใบหน้าและผม ที่เมื่อก่อนสมัยยังเรียนมัธยม จะซอยผมหรือแต้มสีสั้นบนผมและใบหน้าไม่ได้ แต่พอเข้ามหาลัยก็อิสระพอเสริมแต่งนิดหน่อยก็งามสะพลั่ง และอาศัยที่มีความงามน่ารักเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยทำให้ผมมองแปลกตาไปมาก วันนี้กลุ่มยัยเอ้นัดรวมพลกันที่บ้านผมเหมือนเคย เที่ยวนี้มาเลี้ยงที่สอบเข้ามหาลัยได้ขนาดยัยน้ำอยู่เชียงใหม่ ยัยเอ้ยังให้ผมจองตั๋วเครื่องบินไปกลับให้ลงมา ยัยน้ำมาค้างที่บ้านผมไม่บอกทางบ้านว่าลงมากรุงเทพฯ กลุ่มยัยเอ้มากันครบทีม มียัยแป้งมาช้ากว่าเพื่อน บอกว่าดำนาที่มหาลัยตัวเลอะเลยมาช้า ทีแรกผมนึกว่าล้อเล่น ปรากฎว่าทางมหาลัยน้องเค้ามีแปลงทำนาจริงๆ บรรดาน้องๆเที่ยวนี้ดูลานตาเป็นสาวเต็มตัวงามสะพลั่งกัน จนผมใจหาย
[-]ผมเคยมีอดีตหลาย10ปีที่ฝังใจกับคนรักสมัยเริ่มหนุ่มน้อย เมื่อก่อนผมมีคนรักจัดว่างามพอควรใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันประมาณ3ปีกว่าๆ สมัยนั้นผมเรียนจบเริ่มทำงานใหม่ๆ ได้มาเจอกับเธอคนรักของผม เธอยังเรียนอยู่ที่มหาลัยหลังม.ราม เวลานั้นเธอยังเรียนไม่จบ ผมได้เข้าถึงสัจธรรมของชีวิตว่าความรักอย่างเดียว และไม่มีความอดทน ขาดความสุขสบาย นารีก็บ๋ายบาย(ไม่ทุกคนล่อกครับแต่ผมเจอ) แล้วเธอก็ไปกับไอ้หนุ่ม BMW เพื่อนมหาลัยเดียวกับเธอ โดยมาร่วมรักกันในแมนชั่นของผม เอาเป็นว่าผมมาเจอเข้า ผมเองเกือบเก็บอารมณ์โกรธไม่อยู่ เวลานั้นเป็นเสี่ยวเวลาแห่งชีวิติของผมจริงๆ ถ้าวันนั้นผมตัดสินใจผิดนิดเดียว ทุกวันนี้ผมคงไม่มีความสุขอย่างนี้ ผมยืนคิดอยู่นานก่อนกลับออกจากห้องพักของผมโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้ว่าผมกลับมาเห็น ทุกวันนี้เธอยังไม่รู้ว่าผมเลิกกับเธอเรื่องอะไร(คงแกล้งโง่) เพราะวันรุ่งขึ้นผมไม่พูดไม่คุย เก็บข้าวของของผมแล้วย้ายออกมาเลย แล้วไม่นานเธอก็ย้ายไปอยู่กับไอ้หนุ่ม BMW ที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเกือบไปเกิดใหม่แล้ว
[-]และผมก็คิดถูก ผมทำงานและอยู่เป็นโสดใช้ชีวิติวัยหนุ่มอย่างคุ้มค่าจนตั้งตัวได้อย่างทุกวันนี้ โดยไม่คิดแต่งงานหรือกินอยู่กับใครเป็นจริงเป็นจัง ลูกเขานะเอาอยู่ แต่เมียเขาเมียใครให้ท่าขนาดใหนผมก็ไม่ยุ่ง แต่ถ้าเลิกกันแล้วไม่ว่... อ่านทั้งเรื่อง
