อ้าวผมก้อไม่ยอมใครอยู่แล้วผมก้อสวนดิครับต่อยกันไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับมันสู้ผมไม่ได้ที่นี้เพื่อนมันแม่งไม่รู้มาจากไหนรุมผมดิ ที่นี้ผมไม่ไหวละครับเกือบตาย แต่ยังดีมีใครไม่รู้มาช่วยผมครับ แล้วก้อมีคนมาแยก ตอนนั้นปากแตก จมูกฉีก แล้วคนมาช่วยผมก้อเด็กในห้องผมอ่ะ มันมาช่วย ขนาดไม่เคยคุยกันนะครับ ตอนหลังผมขอบใจมันถามชื่อมัน มัน กรครับ หน้าตาโอเคเลยครับไม่หล่อมาก แต่เท่ห์โคตร ตอนหลังผมกะมันก้อกลายเป็นบั๊ดดี้กันเลยครับ บ้านมันกะบ้านผม ก้อไม่ไกลกัน ตอนกลับจากโรงเรียนผมกะมันก้อกลับด้วยกันตลอด ผมมีมอเตอร์ไซค์ครับ ฮอนด้าบีทมอเตอร์ไซค์แบบผู้ชายอ่ะ สมัยนั้นใครขับโคตรเท่อ่ะ ก้อกลับด้วยกันตลอด
เออผมลืมบอกไปผมไม่เคยมีแฟนเลยครับ เรียนแต่โรงเรียนชายล้วน ที่บ้านก้อมีแต่เพื่อนผู้ชาย ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์ครับ จริงๆ ผมก้อสนิทกะไอ้กรมากขึ้นๆทุกวันตอนคําๆผมก้อขับรถไปรับมันไปเที่ยวกินนําชา ใครเป็นเด็กหาดใหญ่จะรู้วัยรุ่นที่นั้นชอบกินนําชากัน ผมเคยถามมันว่าทำไมวันนั้นเข้ามาช่วยผม มันตอบว่า เห็นเป้นห้องเดียวกัน เลยสงสาร ผมก้อบอกมันว่าไอ้กร มึงจำกูไว้นะมึงจะเป็นเพื่อนที่กูรักตลอดไป แล้วมันก้อเงียบ ผมก้อไม่รู้ว่ามันเงียบเพราะอะไร แล้วผมก้อเป็นบัดดี้กะมันจนถึงม.6ตอนนั้น ผมก้อมีแฟนเป็นผู้หญิง มันก้อมีครับ แต่ผมกะมันไม่เคยมีไรกะแฟน มีไว้ไปดูหนังชวนไปกินนําชา หลอกให้ทำรายงานให้ จนเหมือนสวรรค์แกล้งผมมั้ง
ให้ผมได้เป็นเกย์ เมื่อนตอนเข้าค่าย ร.ด.ผมกะมันได้นอนเต๊นท์เดียวกัน ตอนเช้าก้อฝึกตามปกติ ตอนกลางคืน ก้อนนอนปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ คืนนั้นนอนอยู่ดีๆ ไอ้เหี้ยกร เป็นไรไม่รู้มากอดผม อ้าวเฮ้ย กูก้อไม่เคยโดนผู้ชายนอนกอด ผมก้ออึ้ง แต่นอนเฉย... อ่านทั้งเรื่อง
