ที่ร้านหมอฟันแห่งนี้เป็นร้านหมอฟันเล็ก ๆ ที่เป็นตึกแถวห้องเดียว วันที่ผมไปนั้นไม่มีคนไข้คนอื่นเลยนอกจากผมคนเดียว พอผมเข้าไปในร้านหมอฟัน ก็เจอนักศึกษาคนหนึ่ง ตัวเล็ก ๆ ผิวขาว ๆ หน้าตาน่ารักดี สงสัยว่าจะเป็นเด็กมาทำงานช่วยหมอฟัน ประเภทว่าเป็นผู้ช่วยหมอฟันนั้นเอง ที่แรกที่เข้าไปผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพราะว่าตอนนั้นผมปวดฟันมาก ๆ น้องเค้าก็ให้ผมกรอกประวัติคนไข้ แล้วก็ทำบัตรคนไข้ และให้ผมนั่งรอสักครู่ น้องเค้าบอกว่าอีกสักพักคุณหมอก็จะมา ผมเองก็รออยู่ประมาณ 10 กว่านาทีเห็นจะได้ ในขณะที่รอคุณหมออยู่นั้นสังเกตุเห็นน้องเค้าแอบมองผมอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งคุณหมอมาและผมได้เข้าไปในห้องทำฟัน
ลักษณะของห้องทำฟันนั้นก็เหมือนกับห้องทำฟันทั่ว ๆ ไป มีเตียงทำฟันและมีอุปกรณ์ทำฟันตามปกติ เพียงแต่ว่าห้องทำฟันเป็นห้องเล็ก ๆ ที่กั้นขึ้นมาด้วยฉาก โดยที่เพดานเปิดโล่งมองไปเห็นถึงเพดานของพื้นชั้น 2 ของตึกแถว และอยู่เลื่อมจากชั้นลอยออกมาทางด้านหน้าของร้าน(ตึกแถว) พอคุณหมอตรวจฟันผมสักครู่ก็พอว่า คงจะต้องอุดฟันซีกนี่นะ อาจจะต้องเจ็บสักหน่อย แต่คงไม่มาก เดี๋ยวจะให้ "สุดา" เค้าช่วยฉีดยาชาให้สักครึ่งเข็มนะ จะได้ไม่ปวดมาก ว่าแล้วคุณหมอก็ร้องเรียกสุดา ซึ่งเป็นผู้ช่วยพยาบาลให้เอายาชามาฉีกให้ผม ปรากฎว่า สุดา ที่เป็นผู้ช่วยพยาบาลของคุณหมอก็คือ น้องคนที่เป็นคนทำบัตรคนไข้ให้ผมตั้งแต่ตอนแรก
ตอนนี้ผมอยู่บนเตียงคนไข้ทำฟัน และคุณหมอก็ออกไปเตรียมตัวข้างนอก น้องสุดาก็เดกินเข้าเตรียมฉีดยาชาให้ผม ตอนนี้เองที่ผมเพิ่งสังเกตุเห็นว่าสุดา ใส่กระโปรงสั้นมาก ๆ และบานเป็นจีบรอบตัว ใส่เสื้อนักศึกษาขาวรัดรูปตัวเล็ก ๆ มีกระดุมของสถาบันใดสักแห่งที่ผมไม่รู้จัก คาดว่าน้องสุดานี้คงจะมาทำงานเป็นผู้ช่วยคุณหมอหลังเลิกเรียนแน่ ๆ ก่อนที่สุดาจะฉีดยาชาให้ผม น้องสุดาเค้าบอกผมว่า "พี่ไม่ต้องเกร็งนะค่ะ ดามือเบาพี่ไม่เจ็บหรอก" ว่าแล้วน้องสุดาเค้าก็จับเข็มฉีดยามาฉีดที่เหงือกของผม ช่วงที่ฉีดยานี่เองปรากฎว่าน้องเค้าต้องเอื้อมต... อ่านทั้งเรื่อง
