คนหนึ่งชื่อเอกอายุ 21 อีกคนชื่อเปี๊ยกอายุ18 และโจอายุ18 เท่ากัน คุยไปคุยมาเลยได้รู้ว่าทั้งสามคนเป็นอาสาสมัครหมู่บ้านที่เรียกว่า อพปร (ไม่รู้ผมสะกดถูกหรือเปล่านะ) แต่ที่รู้ๆทั้งสามคน หน้าตาดีพอสมควร โดยเฉพาะเปี๊ยกจะดูดีที่สุดเพราะขาวมากและตี๋ๆด้วย ส่วนเอกอายุมากสุดแต่แข้มและดูเถื่อนๆที่สุด เราคุยกันไปพร้อมกับดูวงอิเล็กโทนที่มีสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยมาเต้นยั้วน้ำลาย
เราทั้งหมดผลัดกันลุกไปเต้นอย่างสนุกสนาน จนเริ่มดึกก็เริ่มเมา พวกสาวๆ ขอตัวไปนอนก่อน ส่วนผมยังครับกำลังได้ที่ ยิ่งดึกวงดนตรีก็ยิ่งมันครับโดยเฉพาะเด้นเซอร์ที่เริ่มนุ่งสั้นขึ้นและแถมยังสามารถจับนมแลกกับเงินได้อีกด้วย แต่ผมไม่สนใจเพราะผมสนใจ3คนนี้มากกว่า ผมดูไปสักพัก เปี๊ยกก็ขอตัวกลับกับโจ (อดเลยกรู...) แต่ก็ยังเหลือเอก ที่ยังคงสนุกต่อ ทั้งสองคนนั้นฝากให้ผมดูเอกด้วยผมก็ตกลงจะดูแลให้
ผมนั่งดูไปสักพักเอกก็เดินกลับมานั่งและมาคุยกับผม ผมถามเอกว่าทำไมไม่ไปเต้นต่อ เอกบอกว่าเงินหมดแล้วไม่มีเงินจับนมนักร้อง ผมเลยยื่นเงินให้ 100 บาทเอกดีใจมากเข้าไปสนุกต่อ แล้วก็กลับเข้ามาอีก"ว่าไง เงินหมดละซิ เอาอีกไหม" ผมถาม "ไม่เอาแล้วครับพอแล้ว ผมเหนื่อยมาพักก่อน" และผมกับเอกก็คุยกันไปเรื่อยๆ แบบไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไรเพราะเอกเมาแล้ว แต่ที่รู้เรื่องคือเอกมักจะอวดสรรพคุณที่ตัวเองเป็นอพปร. และแถมยังบอกผมอีกว่าเอกมีปืนพกมาด้วย ผมเริ่มกลัวๆแล้วครับเพราะกลัวเอกมีเรื่อง
ผมจึงจะขอตัวกลับแต่เอกก็รั้งผมไว้บอกให้อยู่เป็นเพื่อนไม่ต้องกลัวอะไร เอกพยายามจะเอาปืนออกมาโชวผมแต่ ผมขอร้องว่าไม่ต้อง แต่เอกกลัวไม่เชื่อจึงบอกให้ผมลองคลำดู ผมก็ยื่นมือไปจับตรงๆ เอวคลำหาปืน แต่ไม่เจอผมเลยเลื่อนมือลงมา เจอกับปืนจึงคลำๆบีบๆดู เอกสดุ้งแล้วบอกว่า อันนั้นไม่ใช่ปืนพี่ ปืนอยู่นี่ เอกก็เอามือผมไปจับปืนอีกครั้งคราวนี้ของจริงครับ ผมตกใจทันทีครับเพราะว่า ไอ้ที่ผมจับตอนแรก มันแข็งและใหญ่พอๆกับปืน ผมก็ทำห... อ่านทั้งเรื่อง
