วันนั้นเป็นวันศุกร์ ผมจึงนัดเพื่อนมปลาย ห้องที่เรียนมคนละห้อง แต่ทางไปป่าต้องผ่านบ้านเธอ เพื่อไปเก็บเห็ดด้วยกัน แต่เธอบอกว่ายังไม่เคยไป มีแต่พ่อ แม่ที่ไปเก็บมาทำอาหารหยุด เธอตอบตกลงและนัดเวลา พร้อมสถานที่ ในวันพรุ่งนี้ เมื่อถึงวันเสาร์ตอนเช้าผมรีบจัดเตรียมภาชนะ อาหาร น้ำดื่ม ขึ้นรถจักรยานขี่ไปหาเธอที่บ้าน เมื่อถึงบ้านพบเธอเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว เธออยู่กับแม่และน้องสาวที่เรียนชั้นประถม น้องเธอจะไปด้วยแต่แม่ห้ามไว้ ผมนำรถจักรยานไปเก็บใต้ต้นมะม่วงข้างบ้านเธอแล้ว เรา 2 คนเดินเข้าป่า ซึ่งผมชำนาญทางเป็นอย่างดี เราเดินผ่าน สวน ไร่ของชาวบ้านแล้วเข้าสู่ป่าอันร่มรื่น เจอคนในหมู่บ้านที่เก็บเห็ดด้วยกันหลายกลุ่ม แต่ป่ากว้างใหญ่มาก เก็บอย่างไรก็ไม่หมดก่อนถึงป่าใหญ่จะผ่านน้ำตกเล็กๆ สวยงามมาก แต่คนภายนอกจะไม่รู้จัก เมื่อเข้าสู่ป่าโปร่งมีกอไผ่ลำต้นใหญ่ ขึ้นร่มครึ้ม แลเริ่มเจอกลุ่มเห็ดอ่อนเป็นตุ่มๆ บ้างแล้ว แต่เราจะไม่เก็บรอให้ดอกเห็ดบานกว่านี้ เพื่อจะได้ปริมาณและน้ำหนักมากเป็นที่ต้องการของตลาด เราเดินเข้าป่าลึกที่ร่มเย็น เงียบสงัด ก็เจอเห็ดดินสีขาวคล้ายเห็ดนางรม บนพื้นดินชื้น เรียบ มีขนไม้ใหญ่ล้มขวางอยู่ ถ้าข้ามขอนไม้ไปจะเก็บเห็ดได้จำนวนมาก และเป็นเห็ดที่ต้องการของตลาดเพื่อนำส่งขายร้านอาหารเรา เพื่อนผมเห็ดเห็ดที่มากมายจึงมองด้วยความตื่นเต้น เธอต้องการข้าม
ขอนไม้ไปอีกด้านหนึ่งจึงบอกผม “ ต้น ช่วยอุ้มเราข้ามขอนไม้หน่อยซี” ผมบอก “ได้เลย บี แต่เราไม่อุ้มนะ จะนั่งคุกเข่า แล้วบีเหยียบเราขึ้นไป บีช่วยโยนถุงปุ๋ยข้ามไปก่อน” บีก็ทำตาม บีขึ้นไปติดขนขอนไม้ ผมกระโดดข้ามไป แล้วไปนั่งคุกเข่า คลาน4 ขา ให้บีเหยียบลงสู่พื้น เราต่างช่วยกันเก็บ ใส่ถุงปุ๋ย จนเต็มถุง แต่ยังมีเห็ดอีกเยอะ จนเก็บไม่หมด ผมหยุดเก็บเห็ด นั่งพิงขอนไม้แล้ว หยิบขวดน้ำในเป้มา... อ่านทั้งเรื่อง
