เนื่องจากคุณใหญ่มีอายุที่อ่อนกว่าท่านนายพลแต่แก่กว่าพี่กัลญ์ พี่กัลญ์จึงสอนให้น้องหน่อยเรียกคุณใหญ่ว่าอาทศ ความที่น้องหน่อยมิได้มีใครอื่น จึงสนิทกับคุณใหญ่เป็นอย่างมาก คุณใหญ่จึงเป็นเสมือนหนึ่งพี่เลี้ยงของน้องหน่อยไปโดยปริยาย นอกจากนี้ คุณใหญ่ยังต้องเรียนวิชาต่าง ๆ ที่น้องหน่อยเรียนไปด้วยตนเองพร้อม ๆ กันด้วย เพราะเมื่อใดก็ตาม ที่น้องหน่อยทำการบ้านไม่ได้ คุณใหญ่จะต้องเข้ามาช่วยอธิบายจนน้องหน่อยทำการบ้านได้สำเร็จทุกครั้งไป แต่ความที่น้องหน่อยเป็นเด็กหัวดี จึงไม่ค่อยมีปัญหามากมายนัก สิ่งที่น้องหน่อยทำอย่างเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่เด็นจนย่างเข้าสู่วัยสาวคือการกระโดดขึ้นนั่งตักคุณใหญ่เวลาในทศเผลอ และหากครั้งใดทำได้โดยคุณใหญ่ไม่ทันระวังตัว น้องหน่อยจะชอบใจเป็นอย่างมากที่เห็นคุณใหญ่สะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ น้องหน่อยนั้นมิได้คิดอะไร แต่คุณใหญ่นั้นมีความรู้สึกแปลก ๆ ทุกครั้ง แม้ว่าจะพยายามหักห้ามใจ เมื่อน้องหน่อยย่างเข้าวัยรุ่น พี่กัลญ์จึงห้ามมิให้น้องหน่อยกระโดดนั่งตักคุณใหญ่อีกเป็นอันขาด
บ้านที่คุณใหญ่อาศัยอยู่กับพี่กัลญ์และน้องหน่อยเป็นบ้านทาวน์เฮาส์สองชั้นแถบชานเมืองซึ่งพี่กัลญ์ใช้เงินเกือบทั้งหมดที่ท่านนายพลทิ้งไว้ให้ซื้อต่อมากจากเจ้าของรายแรกที่ประกาศขายด้วยราคาที่ค่อนข้างถูก แรกทีเดียวพี่กัลญ์นอนกับน้องหน่อยในห้องนอนใหญ่ และยกห้องนอนอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ตรงกันข้ามให้กับคุณใหญ่ แต่เนื่องจากมีห้องน้ำเพียงห้องเดียว ทั้งสามจึงต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน ด้วย... อ่านทั้งเรื่อง
