อย่างควบคุมสติไม่อยู่ ในขณะที่ขาปวดเหมือนโดนเข็มคอยทิ่มอยู่ กล้ามเนื้อน่องขาก็กระตุกถี่ พวกเขาลากฉันขึ้นมาบนเก้าอี้ ผู้คุมหญิงคุกเข่าลงตรงหน้าและนวดจนกล้ามเนื้อขารู้สึกคลายตัวจนยืนได้อีกครั้ง
พวกเขาพาฉันไปที่ห้องๆหนึ่ง มันเป็นห้องที่แปลกมากทีเดียว มีซี่กรงอยู่ตรงหน้าห้องนั้นซึ่งบอกให้รู้ว่ามันเป็นห้องขัง แต่ข้างในนกลับถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เหมือนห้องนอนตามบ้านทั่วไป มีเตียง
นอนขนาดใหญ่ที่นอนได้สองคนปูไว้ด้วยผ้าคลุมเตียงลายการ์ตูนน่ารัก มีตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเดรื่องแป้ง เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้แม้จะไม่ถึงกับเป็นของหรูหราราคาแพง แต่มันก็ถูกออกแบบไว้อย่างน่ารักและดูดี
ยิ่งมาอยู่ในสถานที่แบบนี้ทำให้ห้องนี้ดูเหมือนสวรรค์ไม่มีผิด ผู้ชายวัยกลางคนยืนอยู่ในห้องนั้น หน้าของเขาคมเข้ม ใต้จมูกมีร่องรอยของการโกนหนวดที่ไม่เกลี้ยงนักทำให้เห็นรอยเขียวครึ้มไปถึงตามคาง
ซึ่งทำให้บุคลิกสง่าของเขามีร่องรอยของความเถื่อนเจือปนด้วย เขายืนนิ่งๆ ในขณะที่มองดู ผู้คุมหญิงพาดิฉันไปที่ห้องน้ำ เธอช่วยดิฉันล้างหน้าซับน้ำและฉีดยาพ่นจมูก ผู้คุมหญิงมีท่าทางที่ไม่เป็นกันเอง
แต่ก็ทำงานคล่อง ดิฉันรู้สึกสดชื่นที่ได้ชำระสิ่งสกปรกออกจากหน้า แม้จะยังรู้สึกถึงความอับและเหนอะหนะในกระโปรง ผู้คุมหญิงพาดิฉันเดินออกมาแล้ว กดร่างดิฉันเบาๆเป็นสัญญาณให้ดิฉันนั่งลงบน
เตียง แล้วเดินไปยืนอยู่ข้าง ๆ ชายคนนั้น “ผมชื่อพิชิต เป็นพัศดีของที่นี่” ชายคนนั้นแนะนำตัว เสียงของเขาเหมือนดังแว่วมาแต่ไกล แม้การล้างหน้าจะทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้างแต่ดิฉันก็เหนื่อยและเพลีย
เหลือเกิน “ผมชื่นชมคุณมานานแล้วครับ คุณรุ้ง คุณสวยแล้วก็สง่า ผมเก็บหนังสือที่มีภาพคุณไว้ทุกเล่มเลย “ เขาพูดพลางหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาโชว์ มันเป็นแฟชั่นชุดว่ายน้ำที่ดิฉันถ่ายไว้เมื่อตอนช่วง
ฤดูร้อน ชุดว่ายน้ำสีดำรัดเอวที่คอดกิ่ว ขณะที่สะโพกของดิฉันผายตึงเหมือนกับจะกล้าท้าให้นักวิจารณ์ทุกคนหาข้อติ หุ่นของดิฉันฟิตเปรี๊ยะในตอนนั้น แฟชั่นชุดว่ายน้ำที่ลงในหนังสือเล่มนี้เป็นชุดที่ดิฉัน
โปรดปรานมากที่สุด “คุณกำลังเป็นนางแบบดาวรุ่งที่มีอนาคตที่สดใส ผมไม่อยากเชื่อ... อ่านทั้งเรื่อง
