16.30 น.
“อา….โจ…มารอพี่นานแล้วเหรอ?….”
“…มารอได้สักพักแล้วครับพี่…….”
โจหรือ “ ศรเทพ” เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนมัธยมปลายอายุ 17 ปีสะพายกระเป๋าลุกขึ้นหวัดดีกลุ่มเพื่อนๆของพี่สาว…สาวคนหนึ่งในนั้นออกปากทักทายด้วยรู้สึกเอ็นดูและแอบนิยมชมชอบน้องชายของ
เพื่อนอยู่ในใจเพราะโจเป็นคนอัธยาศัยดีแถมหน้าตาหล่อเหลาไม่เบา..ทั้งพกพาหุ่นนักกีฬาสุดเท่ที่หลายๆคนต้องอิจฉาพร้อมรูปร่างสมารท์สูงโปร่งเพราะเป็น
นักกรีฑาประจำโรงเรียนด้วย…สาวๆในรร.เดียวกันมาแอบชอบแอบหลงรักกันหลายคน..บ้างก็ส่งจดหมายแนบดอกไม้ช่อเล็กๆมาขอคบด้วย…แต่เด็กหนุ่มกลับไม่เคยสนใจสาวเจ้านางใด….ซึ่งไม่ใช่เพราะ
หยิ่งหรือเป็นตุ๊ดเป็นเกย์แต่โจมีนางในดวงใจอยู่ก่อนแล้วต่างหาก……
“หวัดดีจ๊ะ…น้องโจ…วันนี้ก็มารอพี่สาวอีกแล้ว…น่ารักจังเลยนะ…”
“แน่ะ!!….หล่อนพูดแบบนี้น่ะ…อย่าเชียวนะ..ยังไม่เลิกคิดจะเต๊าะน้องชายฉันหรือไงยะ?…”
“โอ้ย!!…หายห่วง…ฉันเลิกคิดไปตั้งนานนม…ก็โจเขามีเจ้าของอยู่นี่…นั่นไง…พูดถึงก็มาทันทีเลย”
“..มีอะไรกันหรือจ๊ะ??…เออ…ดาว…อจ.เรียกไปพบที่ห้องแน่ะ…”
“..ว้า!!….อะไรกันอีกละเนี่ย….งั้นโจรอพี่แป๊ปหนึ่งนะ…เรย์ก็กลับด้วยกันกับเราละ…..”
“ดาว” สาวสวยผมยาวเจ้าของเรือนร่างและทรวดทรงราวกับนางแบบวัย 20 ปีหรือชื่อจริง “ศรัญญา” เดินกลับเข้าตัวอาคารช้าๆส่วนเพื่อนในกลุ่มเดินไปที่โรงจอดรถเพื่อกลับบ้าน...เหลือกันเพียงแค่ 2 คน
ชายหนุ่มหญิงสาว…โจวัย 17 และ “เรย์” หรือ “ อรวี” แฟนสาววัย 20 ปีซึ่งเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ของคณะตอนอยู่ปี 1 แค่นี้ก็สามารถการันตีความสวยน่ารักได้แล้ว….1 หนุ่ม 1 สาวพากันไปนั่งคุยที่ม้าหิน
อ่อนห่างจากที่จอดรถของคณะที่เรย์และดาวพี่สาวของโจเรียน….ทั้ง 2 สาวเป็นนักศึกษาชั้นปี 2 ของมหาลัยมีชื่อของรัฐแห่งหนึ่งในย่านบางเขน…ส่วนโจเรียนระดับชั้นม.5 โรงเรียนสาธิตของมหาลัยนั่น
เอง…..โจส่งขวดน้ำดื่มให้สาวรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนมาตั้งแต่สมัยเด็กแต่พัฒนาความสัมพันธ์เป็นแฟนกันท่ามกลางความยินดีของทั้ง 2 ครอบครัวซึ่งรู้จักมักคุ้นกันมานาน…พ่อแม่ของทั้ง 2 ก็เป็นเพื่อนรักกัน
ตั้งแต่วัยรุ่น…จนมาถึงดาวที่เป็นเพื่อนรักเพื่อนสนิทของเรย์ด้วย…แต่ในอนาคตดาวจะเลื่อนขั้นขึ้นเป็นพี่สามีของเรย์อย่างแน่นอน…
“เรียนเหนื่อยมั้ยครับ?…พี่เรย์….”
“….อื๊อ!!…ไม่เอานะโจ….เคยบอกแล้วนี่ว่าอย่าเรียกพี่…ให้เรียกเรย์เฉยๆ…”
เรย์ดื่มน... อ่านทั้งเรื่อง
