ที่หอของวิทยาลัย ผมจะมาทำงานกะดึกเพราะยังโสด ยามที่มีครอบครัวแล้วเขาให้ผมอยู่เวรแทนครับ ทำให้ผมไม่ได้เจอสาวๆเลยครับ มีวันหนึ่งผมได้เดินสำรวจแถวถนนหน้าวิทยาลัย ตอนนั้นมืดมากได้ยินเสียงร้องของผู้หญิง ผมจึงไปดูก็เห็นวัยรุ่นขี้เมา 2 คนกำลังพยายามจะลวนลามหญิงสาวคนหนึ่ง ผมจึงตะโกนออกไป พวกนี้ก็วิ่งหนีไปเลยครับ(ตอนกลางคืนดูไม่ถนัดคงคิดว่าผมเป็นตำ รวจ) ผมเข้าไปพยุงหญิงสาวคนนี้ เลยรู้ว่าเธอชื่อน้อง “หยก” วันนี้บังเอิญเธอกลับจากบ้านที่ลำปางนั่งรถทัวร์มาถึงดึกเลยไม่ ได้โทรให้เพื่อนมารับเข้าที่พัก เธอขอบคุณผมแล้วถามชื่อเสียงเรียงนามกัน ผมเลยรู้ว่าเธอเป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปี 3 และพักที่หอของวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย
ค่ำวันต่อมาตอนผมเข้าเวร น้องหยกหิ้วขนมมาฝากผมเพื่อเป็นการขอบคุณเรื่องเมื่อวาน ผมจึงได้เห็นน้องหยกเต็มตาใต้แสงไฟนีออนที่ป้อมยาม น้องหยกสวยมาก สูง 165 ซม. ผิวขาวผุดผ่องอมชมพูแบบคนเชื้อจีนที่อยู่ทางเหนือ ผมที่มัดไว้ดำยาวสลวยถึงเอว ดวงตาคมขนตายาวงอน แก้มสีชมพูเป็นรอยบุ๋มเวลายิ้มน้อยๆ ฟันขาวสะอาด ปากอิ่มแดงระเรื่อน่าจูบ ผมนึกได้ถึงแค่นี้ก็ต้องตื่นจากภวังค์เพราะเสียงผู้ชายคนหนึ่งเ รียกชื่อน้องหยก น้องหยกเลยขอตัวไปกับผู้ชายคนนั้น ท่าทางสนิทสนมไม่ใช่น้อย ผมเลยแอบรู้สึกผิดหวังอยู่เหมือนกันแต่ก็ทำใจได้ครับ น้องหยกสวยเหมือนนางฟ้าอย่างนั้นมีหรือจะมองยามอย่างผม
ผมมีโอกาสเจอน้องหยกอีกบ้างเวลามาเข้าเวร ใจมันเป็นอย่างไรไม่รู้ อยากเจอหน้าน้องหยกทุกวัน ผมมักจะเห็นเธอเดินออกไปซื้อของกับเพื่อนผู้หญิงช่วงค่ำแล้วกลั บหอ หรือไม่ก็มีเพื่อนชายคนนั้นมาหา แต่ก็ไม่เคยเห็นเธอออกไปข้างนอกหรือกลับเข้ามาพร้อมผู้ชายคนนั้ น บางวันผมเลยเก็บเอาไปฝันว่าได้ร่วมรักกับน้องหยกครั้งแล้วครั้ง เล่าอย่างสุขสม ต่อมา ผมเริ่มรู้ตัวว่าเวลาน้องหยกเดินผ่าน ผมจะแอบมองเรือนร่างในชุดพยาบาลฝึกหัดสีขาว แม้น้องหยกจะใส่เสื้อผ้าไม่รัดรึง แต่ก็เห็นใต้แสงไฟว่าสองเต้าตูมเด่นชัด น่องขาวเรียวยาวข้อเท้าเล็ก เวลาเดินผมสะโพกด้านหน้าแกว่งเหมือนดอกไม้ไหวมาแต่ไกล ... อ่านทั้งเรื่อง
