มาบ่ายวันเสาร์ที่เป็นเรื่อง คือผมไปเรียนพิเศษปกติพนาจะมาด้วยแต่วันนั้นไม่มาเขาไม่สบาย ผมออกจากที่เรียนเห็นรถน้าจิตจอดอยู่ก็แปลกใจ แกควักมือเรียกผมให้ขึ้นรถ
แกบอกน้าผ่านมาคิดจะชวนพลไปกินข้าว จริงๆผมจะกลับบ้านแล้วบ่ายสามจะไปหิวอะไรกันนัก แต่ไปก็ไปเพราะเราสนิทเป็นกันเองมากผมก็เกรงใจแกอุตสาห์แวะมารับไม่คิดอะไร ในรถเราคุยกันแต่แกมักจะคุยเรื่องส่วนตัวถามผมว่าชอบสาวเซ็กซี่อย่างไหนแล้วพูดคุยสองแง่งสองมุมออกจะทะลึ่ง แกพาผมไปร้านอาหารแห่งหนึ่งในมุมเงียบ ผมก็สงสัยมันทะแม่งๆยังไงๆ เราสั่งของกินกันจนเสร็จ จากนั้นดูแกเปลี่ยนจากที่พูดจ้อเมื่อกี่เป็นพูดกุกๆกักๆประหม่าลังเลไม่เคยมาก่อน “พลน้ามีอะไร...เออ..จะคุยแล้วอยาก..ให้พลช่วย” ผมสงสัยบอกแก “น้ามีอะไรจะคุยหรือให้ผมช่วยบอกมาเลยครับ” แกนิ่งท่าทางอึดอัดใจที่จะพูด “พลว่าน้าแก่ไม”ผมตอบไปว่า “ก็อ่อนกว่าแม่ผมน้าถามทำไมเหรอ”แกมองผมด้วยหางตา “พลชอบน้าไม”ผมงง “น้าหมายความว่าไง”แกบอก “พลว่าน้าสวยพอสู้สาวๆได้ไม”ผมชักเอะใจ “น้าสวยครับดูไม่แก่เลยทำไมเหรอ”แกนิ่งท่าทางเลิ่กลักเหมือนคุ้มคิดคำพูด
“คือน้าพูดตรงๆนะถ้าพลรับไม่ได้ก็ลืมไปเสียคิดว่าไม่ได้ยินก็แล้วกัน”ผมบอก “ได้ครับ”แกเริ่มพูด “น้ากอบกับน้าไม่มีอะไร..เออ..อย่างว่า(แกอึกอัก)..คือเรื่องบนเตียงมานานเป็นปีแล้ว แต่น้ายังมีความต้องการมันอยู่...คือเออ”แกไม่กล้าพูด ผมพอเข้าใจเห็นอาการแกบ่งบอกมานานแล้ว แต่ผมสงสัยทำไมแกถึงพูดกับผมคงอยากระบาย ผมยิ้มรับฟังเพราะผมแอบชอบแกมานานแกสวย แกนิ่งดูสับสนแล้วบอก “ไม่รู้สิทำไมน้าถึงมาพูดกับพลอย่าบอก... อ่านทั้งเรื่อง
