ส่วนตัวผมเองหน้าตาไม่ได้เรื่อง ผมเองก็สงสัยเหมือนกันว่า ทำไมถึงเป็นแบบนั้น ตั้งแต่เกิดมา
ผมจีบผู้หญิงไม่เคยติดเลยสักคนเดียว ทุกๆครั้งที่ผมอกหักมาจากผู้หญิงคนไหนก็ตาม
พี่สาวทั้งสองก็จะคอยปลอบโยนผมตลอดเวลา ผมยังจำครั้งแรกที่ผมอกหักได้ดี
ตอนที่ผมอยู่ ม.2 วันนั้นเป็นวันเสาร์ เป็นวันเกิดของโอ๋ ผมเดินกลับบ้านด้วยอาการเศร้าสุดขีด
กลับมาถึงบ้าน ผมนั่งอยู่ที่บันไดบ้าน ตาเหม่อลอย พี่จอย พี่สาวคนโตกลับจากมหาลัย มาเจอเข้า
ก็เข้ามาถามผมด้วยความเป็นห่วง ผมก็เล่าให้ฟังว่า โอ๋ เค้ามีแฟนแล้ว เค้าหลอกผมยังไง
ผมก็เล่าให้พี่จอยฟังหมด ผมอยู่ในอาการที่เซ็งสุดขีด พี่จอยก็ปลอบผม เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น
ผมเบื่ออาหารอย่างมาก ไม่แตะอะไรเลย ผมเดินหลบไปนอนในห้องนอนพ่อกับแม่ นอนคิดอะไรไปเรื่อยๆ จนผลอยหลับไป
รู้สึกตัวอีกที ก็ตอนหัวค่ำ ผมเหลือบตาดู นาฬิกาบนหัวเตียง สองทุ่ม พี่จิ๊บ
พี่สาวคนรองนั่งอยู่บนเตียงข้างตัวผม
ผมยังงัวเงียอยู่ก็ได้ยินเสียงพี่จอยดังจากห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนพ่อ พี่จอยคุยกับพี่จิ๊บ
ฟังได้ความว่าพ่อกับแม่คืนนี้ไปต่างจังหวัดไม่กลับบ้าน สักพักพี่จอยก็ออกมาจากห้องน้ำ
พี่จิ๊บเดินถือผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ
พี่จอยเดินมาหยุดตรงหน้าผม ผมยังคงนอนในท่าเดิม อยากนอนต่ออีกพัก พี่จอยลูบผมที่ปรกหน้าของผม
ผมค่อยๆลืมตา คิดจะลุกไปหาอะไรทาน แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผม ทำให้ผมเปลี่ยนใจกระทันหัน
พี่จอยซึ่งหันหลังให้ผม กำลังปลดผ้าขนหนูออกจากอก ร่างทั้งร่างจึงเปลือยเปล่า
ผมมองลงไปที่บั้นท้ายที่ขาวกลมกลึง ผมมองลึกไปในหลืบร่องหว่างขา อย่างลืมตัว
พี่จอยใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมขณะที่ก้มลงหยิบชุดชั้นในที่ข้างตัวผม แน่นอนตอนนั้นผมหลับตาตลอด
จนพี่จอยเอื้อมมือข้ามไปหยิบชุดนอนที่ปลายเท้าผม(คิดว่าผมคงนอนดิ้นทำให้ชุดที่พี่จอยเอามาเปลี่ยนกระจัดก
ระจาย) ผมหรี่ตาดูเห็น นมของพี่จอย หัวนมสีน้ำตาลอ่อน ผิวขาวนวล ทำให้ผมลืมตาเพ่งอย่างลืมตัว
จังหวะนั้นที่พี่จอยหันมาเห็นเข้า ผมรีบหลับตา ในใจกลัวพี่จอยจะโกรธ
ผมได้ยินเสียงประตูและเสียงเท้าเดินออกไป ผมรีบเดินออกไปที่โต๊ะทานข้าว
พี่จิ๊บอาบน้ำแล้วเดินมาถามว่าผมจะกินอะไรมั้ย ผมบอกว่ากิน พี่จิ๊บเดินไปอุ่นข้าวมาให้ผม
พี่จอยเดินออกมาดูทีวี ที่ห้องครัว ผมหลบตาพี่จอย ไม่กล้าสู้หน้า ผมคิดว่า พี... อ่านทั้งเรื่อง
