เรื่องที่เกี่ยวพันถึงชีวิตของเธอแล้วก็คนในครอบครัว
เรื่องที่เด็กสาวไม่เคยคิดว่ามันจะมาเกิดกับตัวเอง
นึกย้อนไปถึงช่วงเวลานั้นเมื่อใด จิตใจของเธอก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะทุกที
คืนวันก่อน ที่บ้านของอุ๊บ...
เธออยู่กับบ้านพร้อมกับน้องสาวอีกคน
"เจ่เจ้ว่าวันนี้ใครจะกลับมาก่อนกันคะ?" เด็กสาวคนน้องเอ่ยถามอุ๊บ ระหว่างที่ช่วยกันล้างจานอยู่
สองสาวชอบทายกันเล่นๆว่า วันนี้พ่อหรือแม่ของพวกเธอ ใครจะถึงบ้านก่อนกัน
"เอ...ไม่รู้สิ วันอังคารอย่างงี้ บางทีก็ออกต่างจังหวัดกันอ่ะ" อุ๊บตอบไปล้างจานไป
พ่อกับแม่ของทั้งสองสาวทำงานคนละที่กัน งานที่ทำก็เป็นงานที่ต้องออกต่างจังหวัดบ่อยๆทั้งคู่
วันดีคืนดีก็ไม่กลับบ้านกันเลยทั้งสองคน ทำให้เดายากว่าใครจะมาถึงบ้านก่อน
"แต่หนูว่าวันนี้หม่าม้าต้องกลับมาก่อนแหงๆ" อิ๊บผู้เป็นน้องสาวยืนยันอย่างมั่นใจ
...สงสัยคงแอบไปถามหม่าม้าเอาไว้อีกแล้วสินะ... อุ๊บคิดในใจ
"งั้นเหมือนเดิมมั๊ยล่ะ ใครแพ้ต้องทำตามที่อีกคนขอ 1 อย่าง"
พี่สาวคนเก่งเสนอความคิดเห็น ซึ่งตรงกับแผนการณ์ของน้องสาวพอดี
"เอาสิ...คราวนี้หนูชนะแน่ๆ หม่าม้าต้องมาถึงก่อนชัวร์...ฮิๆๆ" อิ๊บตอบไปหัวเราะไป
เมื่อล้างจานกันเสร็จแล้ว สองสาวก็หันไปนั่งดูทีวีกัน
เวลาประมาณ 3 ทุ่มเศษๆ ก็มีโทรศัพท์มา
"ฮัลโหล...ค่ะ หม่าม้า..." อิ๊บเป็นคนรับสาย
"อ้าว...ทำไมล่ะคะ ...ค่ะๆ" น้องสาวตัวน้อยเปลี่ยนสีหน้า กลายเป็นจืดสนิทเพราะความผิดหวัง
อุ๊บเห็นแบบนั้นแล้ว ก็เดาไม่ยากว่าคงถูกแม่ของเธอเบี้ยวอีกแล้วแน่ๆ
"เจ่เจ้...หม่าม้าจะคุยด้วย" อิ๊บยื่นหูโทรศัพท์ให้พี่สาว จากนั้นก็หันไปนั่งหน้างออยู่หน้าทีวีคนเดียว
อุ๊บรู้ดี... ที่แม่ของเธอไม่กลับมานอนที่บ้าน ก็เพราะมีความจำเป็น
และทุกอย่างที่ทำไปก็เพื่อพวกเธอนั่นเอง
แต่เด็กประถมอย่างอิ๊บไม่ใช่วัยที่จะเข้าใจเรื่องแบบนั้น
หลังจากคุยธุระกับแม่เสร็จ อุ๊บก็เข้าไปปลอบใจน้องสาว
ที่นั่งหน้างอแบบนี้ก็คงเพราะงอนแม่ของเธอตามระเบียบ ไม่ใช่เพราะกลัวแพ้แน่ๆ
"เอางี้สิ...วันนี้เราเข้าไปห้องหม่าม้ากัน หาอะไรเล่นให้มันสนุกกันไปเลยดีมั๊ย?"
อุ๊บเสนอความคิดด้วยไม่อยากให้น้องสาวโกรธหรืองอนแม่ของเธอ
อันที่จริง... ขอให้เป็นเรื่องเล่น จะเล่นอะไรอิ๊บก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว
สองสาวปิดทีวีแล้... อ่านทั้งเรื่อง
