Θα χρησιμοποιήσω όμως ψεύτικα ονόματα για ευνόητους λόγους.
Με λένε Νίκο και είμαι στέλεχος μιας βιομηχανίας τροφίμων η εταιρεία έχει έναν όροφο γραφείων και σ'αυτό εργάζονται 6 άτομα στο λογιστήριο και μία γραμματέας γενικών καθηκόντων και υποδοχής πελατών, η Νίκη.
Η Νίκη εργάζεται στην εταιρεία περίπου τέσσερα χρόνια είναι μετρίου αναστήματος, πολύ αδύνατη, με κοντό μαλί, με πολύ γλυκό πρόσωπο και στην αρχή φορούσε πάντα ίσια παπούτσια. Πρίν από έξι μήνες περίπου πρόσεξα πως φορούσε ένα ζευγάρι μπότες με αρκετα ψηλό τακούνι και πως το έφερε η συζήτηση, γιατί να σημειώσω πως δεν είχαμε και πάρα πολά μεταξύ μας, της λέω : πάρα πολύ ωραία μπότα, από που την αγόρασες και έτσι ξεκίνησε μια εποχή που συχνα πυκνά μιλούσαμε για τα παπούτσια της και την μόδα που επικρατούσε στην αγορά με τα ψηλά τακούνια.Και εκεί που φορούσε μόνο χαμηλα παπούτσια άρχισε να φοράει γόβες με μετριο ή ψηλό τακούνι, και μπότες το ίδιο αλλά συνήθως ψηλό τακούνι, ε λοιπόν αυτό το πράγμα εμένα με τρέλενε μιας και οι υπόλοιπες στο λογιστήριο της εταιρείας είναι όλες χοντρες ή ασχημες.Φυσικά δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε καθόλου και δεν ήξερα πως θα βρώ τρόπο να δω αντιδράσεις πάνω στο θέμα που με τρελένει, το να είμαι σκλάβος σε μια ΑΦΕΝΤΡΑ και στην συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου αυτή θα μπορούσε να γίνει ΑΦΕΝΤΡΑ μου, ΕΚΕΙΝΗ 1.65 και εγώ 1,95, καλό ε?
Η εταιρεία το Σάββατο είναι πάντα ανοιχτά και Σάββατο παρά Σάββατο αναλαμβάνω υπηρεσία και πριν από 5 εβδομάδες κάλεσα την Νίκη για να με βοηθήσει στο ταμίο και να σηκώνει τα τηλέφωνα γιατί υπήρχε αρκετή δουλειά. Για πρώτη φορά είμαστε μόνοι μας στα γραφεία και η συζήτηση έχει αρχίσει με διάφορες διερυνιτικες ερωτήσεις για τα παπούτσια της και αν την κουράζουν και άλλα τέτοια.
Κάποια στιγμή μου παραπονέθηκε για το ότι τα πόδια της ήταν πολύ κουρασμένα και πιάνονται συχνά, τότε εγώ πήρα το θάρρος και της είπα πως όπτε θέλει να της κάνω μασάζ μιας και όπως της εξήγησα ξέρω να κάνω καλό μασάζ στα πόδια. Η Νίκη... อ่านทั้งเรื่อง
