Με άναβε πολύ αυτό, το μουνάκι μου γινότανε μούσκεμα και κατέληγα να μαλακίζομαι μπροστά στην οθόνη. . . Μετά από κανα δυο φορές μιλήσαμε και στο τηλέφωνο. Μόνο που άκουγα τη φωνή του και θυμόμουν τι μου είχε γράψει έλιωνα. Κι αυτός άναβε όμως. Ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος κι έκανε συχνά ταξίδια. Όταν μου είπε ότι θα ερχόταν στην πόλη μου ξαφνιάστηκα. Και πιο πολύ ξαφνιάστηκα όταν κατάλαβα ότι απέφευγε την πρόταση μου να βρεθούμε. αυτό με έκανε να επιμένω. Μου εξομολογήθηκε ότι δεν ήταν 30 χρόνων όπως μου είχε πει αλλά 55. . . . Γι αυτό όλες οι φωτο που μου έστελνε ήταν κομμένες κι έδειχναν μόνο το επίμαχο σημείο. . Και τότε ήρθε η ιδέα. Του έδωσα τη διεύθυνση του διαμερίσματος μου. Του είπα ότι όπως είχα γίνει η πουτάνα του εικονικά μπορούσε να με χρησιμοποιήσει και πραγματικά. Δεν ήθελα να μάθω κάτι περισσότερο γι αυτόν. είχε τη διεύθυνση. Θα έμενα σπίτι όλη την μέρα. Αν ήθελε ήξερε πως να έρθει.
Είχα ανάψει όταν έκλεισα το τηλέφωνο, γδύθηκα, κι άρχισα να περιφέρομαι μέσα στο σπίτι, χαϊδευόμουν που και που αλλά δεν έκανα τίποτα περισσότερο. Αν ερχόταν ήθελα να είμαι τόσο καυλωμενη που να μην προσέξω οτιδήποτε ενοχλητικό μπορεί να είχε. .
Το κουδούνι μου χτύπησε στις οχτώ. Ρώτησα ποιος είναι κι άκουσα ένα δειλό «. . ο Παύλος». . . . Άνοιξα την πόρτα και στάθηκα στο ματάκι. Ένας κοντούλης γκριζομάλλης στάθηκε διστακτικά απέξω. . . Θα μπορούσε να ήταν ο μπαμπάς μου. . έκανα πίσω για να μη φανώ στο διάδρομο που ήμουν γυμνή και του άνοιξα. Φοβήθηκα μην πάθει τίποτα λόγω ηλικίας αλλά ήταν αργά. Ευτυχώς ήταν ανθεκτικός στα σοκ! Για κάποια δευτερόλεπτα έμεινε να με κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα. . . «Η Νόρα;» με ρώτησε χαζά λες και θα μπορούσε να ήταν κάποια άλλη. «Η Νόρα» του... อ่านทั้งเรื่อง
