Όταν ο Θέμης ερχότανε στην Ελλάδα δεν καθότανε πολύ. Μόλις 2 μήνες και στο διάστημα αυτό κάναμε τρίο 2-3 φορές τον μήνα. Όταν έφευγε ξανά στα καράβια, έλειπε τουλάχιστον για ένα τουλάχιστον χρόνο. Στο διάστημα αυτό, συναντιόμασταν κρυφά με την Μαίρη μια φορά κάθε εβδομάδα. Και όχι μόνο. Επειδή μας άρεσε και τους δυο να κάνουμε ομαδικό, έβαζα συχνά αγγελίες σε διάφορα περιοδικά και πολλές φορές συναντιόμασταν με άλλα ζευγάρια. Ο Θέμης φυσικά δεν ήξερε τίποτα εκεί που ήταν. Το παίζαμε σαν να ήμασταν κι εμείς παντρεμένοι μεταξύ μας. Προσέχαμε όμως τα άτομα που γνωρίζαμε να είναι κυρίως από επαρχία, γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Πολλά από τα ζευγάρια που συναντούσαμε ήταν από Κρήτη και Θεσσαλονίκη.
Τέλος πάντων, ο Θέμης πέθανε ξαφνικά από καρδιά σε κάποιο ταξίδι του στην Σιγκαπούρη. Έγινε θρήνος στην κηδεία του, όπως συνήθως. Στην αρχή κάναμε υπομονή, αλλά μόλις έκλεισε χρόνος από τον θάνατό του, τα ξαναφτιάξαμε με την Μαίρη και παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο πριν δυο χρόνια. Θέλαμε πολύ ο ένας τον άλλον και με την ιδιάζουσα σχέση που είχαμε, ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Μας ένωσε το κοινό μας βίτσιο.
Για μένα, από ανέκαθεν ήθελα να μοιράζομαι την γυναίκα μου με κάποιον άλλον άντρα. Ήτανε μια κρυφή μου φαντασίωση αλλά και για την Μαίρη, ήταν κάτι ανάλογο, γιατί κάποιο κρυφό βίτσιο της ήτανε να γαμιέται μπροστά στον άντρα της. Βέβαια για τον Θέμη τότε αυτό ήταν τελείως εξωπραγματικό. Νησιώτης με αρχές και παράδοση, αλλά ο έρωτάς του για ... อ่านทั้งเรื่อง
