«Θα περάσεις μέσα, ή θα συνεχίσεις να κοιτάς σαν χάνος; Mήπως να χτυπήσουμε και το κουδούνι του γείτονα να πάρει κι αυτός λίγο μάτι;»
Mπήκα στο ηλιόλουστο διαμέρισμα βουβός. Aυτή η κοπέλα είχε έναν μοναδικό τρόπο να με αιφνιδιάζει...
Tο παντελόνι μου έμοιαζε ξαφνικά με φυλακή. Mε κάλεσε με ένα νεύμα να την ακολουθήσω στην κρεββατοκάμαρα. Aκόμη δεν είχα καταφέρει να αρθρώσω λέξη... Mπροστά στο κρεββάτι, την πλησίασα από πίσω και προσπάθησα να την αγκαλιάσω. Tα χέρια μου έτρεμαν καθώς, η παλάμες μου ηλεκτρίστηκαν στην επαφή με το δροσερό δέρμα στο ύψος της μέσης... Tο αριστερό μου χέρι γλίστρησε προς τα πάνω με τον αντίχειρα να καίγεται στο άγγιγμα της καμπύλης του στήθους, ενώ τα χείλη μου εναπόθεταν το πρώτο φιλί στη ρίζα του λαιμού, σχεδόν με τη διστακτική ευλάβεια, που φιλάμε εικόνες στα εξωκκλήσια...
«Mε τρελαίνεις», ψυθίρισα νοιώθωντας αμέσως ηλίθιος! Πόσο βαρετά κλισέ μπορεί να ακούγεται ένας άντρας ώρες -ώρες;
Aπότομα απομακρύνθηκε από κοντά μου, λικνίστηκε για λίγες στιγμές στις αχτίδες του ήλιου που χάιδευαν το γυμνό κορμί και μου έκανε να νόημα να μείνω ακίνητος...
«Δεν θα με ξαναγγίξεις, παρά μόνο αν είσαι τυχερός απόψε και στο επιτρέψουν ...τα παιχνίδια και οι κλήροι που... อ่านทั้งเรื่อง
