พี่คมกับน้องเปอร์

แต่ชักว่าวอย่างเดียว"ถุย... ใครจะไปเชื่อมรึง!!! เด็กเรียนอย่างมรึง!!!เนี่ยนะ นี่...กูมีหลักฐาน มรึง!!!ล่ะมีรึเปล่า"..... แล้วมันก็เอารูปถ่ายออกมาโชว์เพื่อนๆ สมัยนั้นได้รูปมาก็ถือว่าหรูแล้ว ในรูปเป็นหญิงสาวผมยาวในชุดพาณิชย์ หน้าตาก็เรียกว่าดูได้ ความซวยเริ่มเข้าครอบงำ ความเสียหน้าเริ่มบังเกิด แล้วผมก็คิดได้ว่าเพื่อนๆ รู้แต่ว่าผมมีน้องสาว แต่ไม่เคยมีใครเห็นหน้า เอาวะไหนๆ ก็จะจบ ม.3 แล้ว ย้ายไปเรียนที่อื่นก็ไม่มีใครรู้แล้ว ผมชักรูปจากกระเป๋าตังค์ ออกมาให้เพื่อนๆดู มันเป็นรูปผมถ่ายกับเปอร์ ตอนไปงานวันเกิดป้า"โห มรึง!!!ดูเด็กไอ้คมดิวะ แม่งโคตรน่ารักเลย""เออๆสุดยอดเลยว่ะ""เออว่ะ... น่ารักสัตว์ๆ แม่งถ้าเป็นเด็กกู กูจะล่อแม่งทุกวันเลย ทำไมมรึง!!!ไม่เคยพูดถึงเลยวะ เก็บเงียบเชียวนะมรึง!!!""เอาน่ะ... เรื่องของกู พูดไปเดี๋ยวเสียชื่อเด็กเรียนหมด"สรุปว่าวันนั้นผมเอาตัวรอดไปได้ ยิ่งเพื่อนๆ ชมกรอกหูว่าเปอร์น่ารัก ผมยิ่งแอบมองเปอร์บ่อยขึ้น และเริ่มคิดอยากทำอะไรๆมากกว่าการแอบมองเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ก็ไม่กล้าเพราะเธอเป็นน้องสาวแท้ๆของผม..... ครั้งแรกที่ผมจงใจสัมผัสเรือนร่างของน้องสาวผมนั้น จำได้ว่าเป็นตอนปิดเทอมใหญ่จบ ม.3 คืนนั... อ่านทั้งเรื่อง