พอน้องโตขึ้นมาหน่อยเริ่มแตกเนื้อสาว ความคิดต่างๆ มันสับสนไปหมดเลยค่ะ น้องเห็นเด็กคนอื่นแล้วรู้สึกอิจฉาเขามาก พ่อกับแม่อยู่กันครบ เสาร์อาทิตย์เขาก็พากัน ไปเที่ยว แต่สำหรับน้องแล้วไม่มีอย่างนั้นค่ะ อยากได้อะไรก็ไปกับคนใช้ ต้องเดินหาซื้อของให้ตัวเองเป็นอย่างนี้มาตลอด น้องเบื่อเหลือเกินค่ะ มันเหงาเหลือเกินที่ต้องเป็นอย่างนี้ ความเบื่อหน่ายกับความเหงาที่มีอยู่ มันพอกพูนสะสมมาจนเต็ม พอน้องอายุ 16 ปี น้องก็หนีออกจากบ้านไปอยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง
ตอนนั้นตั้งใจไว้เลยว่าจะไม่กลับไปที่บ้านอีก เพราะน้องมันเหมือนกับสิ่งของไม่มีผิด น้องอยากค้นหาอะไรบางอย่างให้กับตัวเอง ความสบายที่สุดๆ น้องเจอมาแล้ว คราวนี้ขอไปอยู่กับคนที่ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่นักดีกว่า อีกอย่างหนึ่งน้องอยากหาประสบการณ์ให้กับตัวเองด้วย ประสบการณ์ ที่ว่านี้น้องเอาทุกอย่าง ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ก็ตาม ถือว่ามันเป็นของแปลกใหม่ที่ทำให้ตัวน้องเองมีค่าขึ้นมาก็พอแล้ว
น้องออกจากบ้านก็มาหาเพื่อนที่เรารู้จักกันโดยบังเอิญ บ้านเขาอยู่ที่สลัมแห่งหนึ่ง หมู่บ้านแห่งนี้มันเหมือนกับเป็นศูนย์รวมคน มากมายที่มาจากหลายๆ ที่ เข้ามาอยู่รวมกันอย่างหนาแน่นที่สุด ตรงนี้แหละที่น้องคิดว่าจะหาประสบการณ์ได้เป็นอย่างดี เพื่อนน้องคนนี้อายุมากกว่าน้องสองปี เขาเอาทุกอย่างเลย เหล้า บุหรี่ เที่ยวเตร่ แม้แต่ยาเสพย์ติดเขาก็เอาเป็นบางครั้ง ชีวิตน้องเปลี่ยนไปมากเลยค่ะ เมื่อก่อนที่ไม่เคยรู้จักก็ได้รู้จัก ไม่เคยลองก็ได้ลองอย่างเต็มที่
และหลายครั้งที่น้องได้เห็น เพื่อนนอนเย่อกับผู้ชาย มันปั่นป่วนไปหมดเลยค่ะ อารมณ์แตกเนื้อสาวของน้องมันร่ำร้องจนต้องดับด้วยมือตัวเองทุกครั้ง แต่ทุกครั้งที่ทำมันก็เหมือนกับว่าตัวเองไม่เต็มอิ่มเลย เพื่อนชายที่มานอนเย่อกับเพื่อนก็จ้... อ่านทั้งเรื่อง