ตอนเราเจอกันครั้งแรก ผมไปขายของที่หมู่บ้านนึง ให้กับเจ้าของโครงการ แล้วก็เจอหลินที่นั่น หลินเป็นพนักงานขายบ้านที่โครงการนั้น แล้วเราก็เริ่มรู้จักกัน เราก็คบกันจนแต่งงาน ต่อมาไม่นานนัก หลินก็ลาออกมาเป็นนายหน้าขายบ้านเอง เก็บเปอร์เซ็นต์ รายได้ดีกว่าตอนนั้นอีก งานก็ไม่ต้องไปทำ
พอผมคิดไปๆมาๆหลายๆรอบ มันมีตอนที่ใจหายที่เห็นเมียตัวเองโดน แต่ก็มีตอนที่ตื่นเต้น อยากเห็น ผมไม่ปฏิเสธว่าเสร็จไปครั้งนึงด้วย ส่วนเมียผมก็เข้าใจว่าไปเล่นเสียวกับผู้หญิงด้วยกันไม่ได้เสียหายอะไร ประมาณว่าแค่ตื่นเต้น แล้วผมก็อยู่ในฐานะปกปิดตัวว่าเห็นทุกอย่างนี้หมดแล้ว
"เอาวะ... ยังไงซะ ไอ้เด่นมันก็กลับไปทำงานแล้ว อีก 2 เดือนถึงจะกลับมาอีก ยังมีเวลาให้คิดว่าจะเอาเรื่องมันดีมั้ย?" ผมบ่นกับตัวเอง
"เรื่องอะไรคะ?" หลินเดินลงบันไดมา พร้อมกับถามด้วยอาการยิ้มแย้ม
"อ๋อ เปล่าจ้ะ เรื่องที่ทำงานน่ะ" ผมบอกปัดพลางสังเกตุเห็นชุดเรียบร้อยที่หลินใส่ ชุดสูทสีน้ำตาล กางเกงขายาวเข้ารูป "หลินจะไปไหนล่ะ วันนี้"
"วันนี้นัดลูกค้าค่ะ เค้าจะมาซื้อบ้านหลังสีเขียวน่ะ" หลินตอบ
"บ้านหลังสีเขียว" ผมนึก "อ๋อ จำได้แล้ว มีคนจะเอาเหรอ" ผมจำได้เพราะเคยไปดูกับหลินมา นานมาแล้วแต่ขายไม่ได้ซะที ก็เจ้าของตั้งราคาซะแพง "แล้วจะกลับกี่โมงละเนี่ย? " ผมถามต่อเพื่อเช็กเวลา
"น่าจะไม่เกินบ่าย 2" หลินตอบ ผมมองดูเวลา ตอนนี้ใกล้แปดโมงเช้า
"งั้นผมไปทำงานก่อนนะ นัดลูกค้าเหมือนกัน" ผมบอกพร้อม หยิบกระเป๋าเดินไปที่รถ ผมขับออกมา ไม่ได้ตรงไปที่ทำงานหรือหาลูกค้าแต่อย่างใด ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อน ไอ้วิทยา เพื่อนเภสัช ที่โรงพยาบาล
"เฮ้ย วิท มึงอยู่ที่โรงพยาบาล เปล่าวะ?" เพื่อนผมตอบมาตามสายว่า "อยู่" ผมบอกจะไปหามัน ใกล้ถึงแล้ว.......
........................................
"มีไรวะ มาหาแต่เช้า" นี่คือประโยคแรกที่มันทัก
"มีอะไรให้ช่วยหน่อยนึงวะ มึงจำยาที่กูเคยเอามาให้ดูได้มั้ยวะ" ผมถามแบบไม่อ้อมค้อม
"ได้ ทำไมเหรอ" มันถามแบบทำหน้าสงสัย
"กูอยากได้แบบที่หน้าตาเหมือนกัน ทั้งสี ทั้งขนาดเม็ด แต่ไม่ใช่ยานอนหลับ กินแล้วไม่อันตราย มีมั้ยวะ?" ผมถามตรงไปตรงมา
"อืม....มีมั... อ่านทั้งเรื่อง
