เรื่องที่ผมจะเล่าให้เพื่อนฟัง มันเป็นความหดหู่ใจนับตั้งแต่ผมจำความได้
เมื่อ 8 ปีที่แล้วผมเริ่มสังเกตตัวเองแล้วพบความผิดปกติ
..ทำไมของผมมันเล็กนัก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเนื่องจากยังเด็กอยู่
พอเข้าสู่วันรุ่นได้ดูหนัง xxx
อีกทั้งได้เห็นของเพื่อนสนิทบางคนทำให้ผมเริ่มรู้ว่า ควย ไม่ใช่
จู๋ของผมไม่เหมือนคนอื่นเป็นแน่แท้
ผมลองเปรียบเทียบกับเพื่อนร่วมรุ่นเฮ้วด้วยกันแล้วพบว่า
มันต่างกันเหลือเกิน เพื่อนก็แนะนำให้ผมซื้ออุปกรณ์ปั๊มควยมาใช้
ผมเฝ้าบริหารมันอย่างอดทนเป็นเวลาหลายเดือน ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
เมื่อโตเป็นหนุ่มแล้ว ด้วยอายุที่มากขึ้น ความคิดอ่านดีขึ้น
ทำให้ผมยอมรับความจริงของตัวเอง
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความขมขื่นและทรมานใจเป็นที่สุด
ผมตัดสินใจบัดนั้นว่าจะไม่มีเมียแล้วในชาตินี้ อย่าว่าแต่เมียเลย
แค่การจะได้เย็ดผู้หญิงสักครั้งก็คงไม่กล้าไปสะเออะแน่นอน จนผมเรียนชั้น
ปวส.ผมจะเข้ากลุ่มผู้หญิงตลอดจนเพื่อนๆมองว่าผมเป็นตุ๊ด
เพราะผมกลัวว่าถ้าไปคลุกคลีกับกลุ่มชายด้วยกัน
ผมอายที่จะให้เพื่อนรู้ความลับคับอกของผม
ทั้งที่ตอนเด็กผมปรึกษาเพื่อนที่สนิทเท่านั้น
และตอนนี้ก็แยกกันเรียนคนละที่ ผมลืมบอกไปว่าผมมีน้องสาวอยู่คนนึง
และเจ้าน้องสาวตัวแสบนี้เองที่ทำให้ความลับของผมเปิดเผยขึ้นอีกครั้งในครอบครัว
ความจริงจะว่าไปน้องสาวผมก็หวังดีกับผมมากกว่า
มีวันหนึ่งน้องสาวแอบเห็นผมชักว่าว (มารู้ทีหลังว่าน้องสาวแอบดู)
น้องเห็นของผมแล้วไม่อยู่เฉย เอาสิ่งที่พบไปบอกกับแม่
และแล้ววันนั้นของเมื่อสองปีที่แล้วในเดือนธันวาคม ตอนนั้นผมทีอายุ 18 ปี
รูปร่างเหมือนชายทั่วไปแต่มีขนาดของจู๋แค่ 2.5x2.5 เท่านั้น
วันนั้นเป็นวันเสาร์ เป็นวันที่ปลอดคน
ช่างเหมาะเจาะทุกทีเหมือนกับเวลาที่เพื่อนๆจะได้เสียวนั่นละ
น้องสาวไปเรียนพิเศษ พ่อไปทำงานตามปกติ(ขับรถตุ๊กๆ) ส่วนแม่ทำงานโรงแรม
แต่เข้ากะกลางคืน แม่เข้ามาคุยกับผม "นุ้ย..เมื่อ
2-3วันก่อนหนิงน้องสาวของลูกมาบอกแม่ว่า เห็นลูกชักว่าว
แต่ไอ้นั่นของนุ้ยเล็กนิดเดียวจริงเหรอ แม่ชักเป็นห่วง"
ผมตกใจที่ความลับที่อุตส่าห์ปกปิดมานานมาแตกเสียแล้ว "ครับแม่..
แต่ไม่เป็นไรหรอกครับผมทำใจได้แล้ว แต่ผมสงสัยเหลือเกิน
ผมอยากจะถามแม่เหมือนกันแต่ไม่กล้า ..ลูกจะถามอะไรแม่ล่ะ แม่ครับ
ควยของพ่อเล็กมากมั๊ยครับ ไม่เล็กหรอก จัดว่... อ่านทั้งเรื่อง
