สวรรค์รูกุญแจ ตอนที่ 9
“ผมหลุดปากพล่อยๆไปยังงั้นเอง แต่ใจจริงนั้นภาวนาให้เป็นอีกอย่างหนึ่ง หน้าตาผิวพรรณคุณดีมากๆ ดีเกินกว่าที่จะคิดไปในทำนองนั้น คุณต้องยกโทษให้ผม เพื่อว่าเราจะได้คบกันต่อไป และบางทีผมอาจเป็นตัวนำโชคมาให้คุณก็ได้”
-หน้าตาอย่างนี้น่ะหรือ ตัวนำโชค- เปียทิพย์นึกในใจ –แต่ก็ไม่เลวนักหรอก เราเองก็อยากมีคนรักเต็มที่อยู่แล้ว อะไรต่ออะไรที่มันคอยก่อกวนป่วนปั่นอยู่ในใจจะได้เบาบางลงเสียบ้าง”
นึกแล้วเธอก็ยิ้มพยักหน้า
“ก็ดีค่ะ ดิฉันมันคนอับโชค จะได้มีโชคเสียที”
“เปียทิพย์” เสียงของเขาแสดงความเป็นกันเอง จนเธอสังเกตได้ว่า มันนุ่มนวลมีกังวานน่าฟังอย่างประหลาด “ผมอยากจะมีเบียร์เย็นๆสักขวดหนึ่ง ไปเอามาทีซิ”
เธอหมุนตัวกลับรีบเดินออกไปทันที ครู่เดียวก็ถือถาดมีขวดเบียร์สองขวด พร้อมแก้วอีกหนึ่งใบ เธอยกขวดเบียร์วางลงบนโต๊ะขวดหนึ่งอีกขวดหนึ่งเอาไปแช่สำรองไว้ในตู้เย็นประจำห้อง
“เท่าไหร่ เปียทิพย์” เขาเป็นกันเองจนเธอรู้สึกราวกับว่าเขากับเธอรู้จักกันมาแรมปี
“เขาคิดขวดละเก้าสิบค่ะ”
เข่าส่งเงินให้ เธอหมุนตัวกลับ ชายหนุ่มร้องตามหลังไปว่า
“บ่ายสามโมงถ้าผมหลับไป ช่วยมาปลุกด้วยนะ”
* * *
เปียทิพย์ประจำอยู่ที่เคาน์เตอร์ จนกระทั่งบ่ายสองโมง ผู้จัดการก็ยังไม่มาพอดี เธอนึกได้ว่าเขาสั่งให้ไปปลุก จึงเดินขึ้นชั้นบนตรงไปยังห้องที่เขาพักอยู่ พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเขานอนหลับอย่างสบาย เสื้อผ้าเปลี่ยนใหม่ โกนหนวดเคราเรียบร้อย เธอยืนพิศดูอย่างสนใจ พร้อกมับนึกส่งเดชว่า เรามีแฟนยังงี้มั่ง จะมีความสุขไม่ใช่น้อย
“คุณคะ.. คุณคะ”
เขาลืมตาอย่างว่องไว เหมือนไม่ได้หลับ พอเห็นหน้าเธอก็ยิ้มพลางลุกขึ้นนั่ง
“พอดีเลย ผมกำลังนอนฝันถึงคุณ”
“ดิฉันยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยค่ะ”
“ทศทิศ”
“อื๋อ...”
“ผมชื่อยังงั้นจริงๆ แล้วก็ฝันจริงๆด้วย”
“ฝันว่ายังไงคะ”
“ฝันเห็นคุณนั่งโต๊ะผู้จัดการคนใหม่ ท่าทางสง่างามมาก สามีพูดอะไรคุณยังเอ็ดว่าเวลาทำงานอย่ามาพูดเล่น"
“สามีดิฉันหรือคะ” เธอทำตาโต
“ใช่”
“ใครกันคะ”
“ผมเองนั่นแหละ”
“แหม...ตลกจังนะคะ”
ทศทิศลุกขึ้นยืน แล้วเดินมาหาเธอ ซึ่งภาพของวันชัยกับใจรักที่กำลังเปลือยล่อนจ้อนฟัดกันอย่างอุตลุดผ่านแลบเข้ามาในสมองของเธออีก ตัวเร... อ่านทั้งเรื่อง
