สองวันผ่านไปผมกลับบ้านก็ค่ำแล้ว ผมอาบน้ำจัดการกับตัวเองเสร็จผมนอนอ่านหนังสือเล่นอยู่บนเตียงจู่ๆแม่ก็เข้ามาหาผมถึงในห้องนอน ผมตกใจนิดๆท่านปิดไฟดวงใหญ่เหลือแต่ไฟหัวเตียงผมๆแม่เดินมานั่งข้างผมท่านถาม “อ่านหนังสืออะไรอยู่”ผมเขินๆไม่อยากบอกว่าอ่านหนังสืออย่างว่าปลุกใจเสือป่า แม่หยิบหนังสือจากมือผมไปดู
แล้วว่า “ตายหละ ดูหนังสือแบบนี้มิหงี่แย่หรือไง”ผมแสยะยิ้มอายๆพูดไม่ออกท่านอมยิ้มวางหนังสือวางหนังสือแล้วว่า “ทำไมไม่ไปหาแม่หละ”ผมไม่กล้าพูดอะไรแค่ยิ้มแหยงๆท่านเลยบอก “คงหงี่แต่เกรงใจแม่ไม่ต้องกลัวมาเกรงใจอะไรกันเราได้กันแล้วก็ต้องได้กันอีก วันก่อนเป็นไงบ้างคงหายเจ็บแล้ว มาสิแม่จะช่วยให้หายหงี่”ท่านเอามือจับเป้ากางเกงนอนผมท่านถาม “”ผมยิ้มๆแม่ยิ้มบอก “ขอแม่ดูดหน่อยนะ”ผมตัวเกร็งพูดไม่ออกท่านรุดกางเกงนอนผมลงจนหลุมท่านมองจู๋ผมที่ยังไม่แข็งต่พอยืดตัวแล้วอมยิ้มว่า “อย่าเกรงสิเดียวจะไม่แข็งมันจะเคยตัว ทำตัวตามสบายเดี๋ยวแม่จะทำให้แข็งเอง”ท่านเอียงตัวเข้าแนบผมท่านยิ้มหวานแบบสบายใจจับควยผมถอกรุดเบาๆแล้วท่านหันก้มหน้าลงจูบท้องผมท่านอ้าปากจับควยผมเข้าปากท่านแล้วอมดูดผังผงกทำเอาผมตกใจจะลุกนั่งท่านเอามือยันอกผมห้ามไว้ผมต้องนอนนิ่งให้ท่านดูดไม่เท่าไรควยผมก็แข็งในปากท่านๆดูพอใจหันมายิ้มแล้วบอก “นอนเฉยๆนะแม่ทำให้เอง”แล้วท่านก้าวตัวขึ้นเตียงนั่งคร่อมทับผมที่ท้องน้อยโดยชุดนอนท่านคลุมปิดอยู่ ท่านโย่งตัวขึ้นมือล้วงเข้าจับควยผมที่แข็งถูหีท่านๆไม่ใส่กางเกงในมาท่านบอก “อยู่เฉยๆอย่าเกรงนะ”แล้วท่านค่อยๆนั่งลงควยผมก็สอดเสียบเข้ารูหีท่านๆเม้มปากอึดใจกัดฟันยิ้มท่านยังนั่งทับลงใสนแต่ขบับก้นขึ้นๆลงๆสองสามทีท่านก... อ่านทั้งเรื่อง
