หนูเลยกลับมาก่อน เที่ยงๆ พี่บุญหลายจึงจะกลับ” ว่าพลางหล่อนเดินขึ้นบ้าน เฒ่าบุญเป็นห่วงลูกสะใภ้จึงตามขึ้นไปดู เพราะเฒ่าบุญเพิ่ง แต่งลูกสะใภ้ให้บุญหลายได้แค่สามเดือนกว่าๆ เดิมทีทั้งบ้านมีกันอยู่แค่สองคนพ่อลูก เพราะเมียของนายบุญตายไปเกือบสิบปีแล้ว สองพ่อลูกจึงอยู่กันตามลำพัง บุญหลายออกไปไถนาซึ่งนาก็อยู่ห่างบ้านมาก ส่วนนายบุญนั้นก็สานกระบุงตะกร้า และชะลอมไปส่งขายที่ตลาด พอได้คำหล้ามาอยู่ด้วยก็ทำให้บ้านอบอุ่นขึ้น คำหล้านั้นความจริงหล่อนก็มิได้ปวดท้องอะไรหรอก แต่หล่อนมีสิ่งหนึ่งอยู่ในใจ หล่อนหาโอกาสมาสองสามวันแล้ว แต่ยังคิดไม่ได้ เพิ่งคิดได้ตอนที่หล่อนเดินไปส่งข้าวผัวนี่เอง คือเมื่อสองสามวันก่อนหล่อนแอบเห็นพ่อของสามีนั่งเหลาตอกอยู่ใต้ถุนบ้าน ขณะที่หล่อนนั่งซักผ้าอยู่อีกด้านหนึ่ง พ่อของสามีนุ่งโสร่งนั่งไม่ระวัง ผ้าโสร่งเปิดจนมองเห็นควยถอกอันเกือบเท่าแขนหล่อน
หล่อนเกิดความต้องการที่จะได้ควยพ่อผัวมาแยงรูหล่อนเพราะของผัวอันไม่ใหญ่เท่าของพ่อผัว ใจหล่อนอยากเจอของใหญ่ๆจึงออกอุบายว่าปวดท้อง นายบุญไม่รู้จึงตามขึ้นมา “เป็นไงลูก ปวดมากไหมล่ะ เดี๋ยวรอเดี๋ยวนะ พ่อจะเอายาหม่องให้ ในอยู่ตรงไหนหว่า เมื่อวานยังเห็นอยู่เลย ออ….อยู่นี่เอง ได้แล้วลูก เอานี่ยาหม่องทาท้องเสียหน่อย เดี๋ยวก็หาย” นายบุญพูดพลางส่งยาหม่องให้ลูกสะใภ้ แล้วตัวเองกะว่าจะลงไปทำงานข้างล่างต่อ เห็นลูกสะใภ้กำลังนอนดิ้นอยู่ในห้อง ความจริงนายบุญก็พอใจและนึกชมอยู่ใจใจว่าลูกสะใภ้ของเขาสวยกว่าสาวๆในหมู่บ้านอีกตั้งหลายคน พอเขาเอายาหม่องมาให้ลูกสะใภ้จึงว่า “พ่อช่วยทาท้องให้หนูหน่อยซี พี่บุญหลายไม่อยู่ พ่อช่วยหนูหน่อยเถอะมันปวดจริงๆ นี่จ้า
พ่อทาให้ที”ว่าพลางคำหล้าถกเสื้อขึ้นมาจนเห็นนมขาวอวบแล้วปลดเผ้าถุงลงไปจนเลยสะดือเห็นหน้าท้องขาวผ่อง นายบุญมองตาลุกวาว เพราะนมหล่อนและหน้าท้องหล่อนขาวน่าจับ เขาหลับตานึ... อ่านทั้งเรื่อง
